Badanie gleby – próbki najlepiej pobierać po żniwach

Tuż po żniwach jest najlepszy moment na pobranie próbek gleby do zbadania zawartości składników mineralnych. Aby badanie było miarodajne, ważne jest prawidłowe pobranie materiału. Na co należy zwracać uwagę?

Badania gleby należy wykonywać regularnie, najlepiej co najmniej raz na 4 lata. Natomiast oznaczanie azotu mineralnego oraz siarki powinno wykonywać się za każdym razem przed nawożeniem tymi składnikami. Odznaczają się one bowiem dużą mobilnością i ich poziom w glebie ulega znacznym wahaniom.

Najlepszym terminem na pobranie próbek gleby do badań jest czas tuż po żniwach, a przed zastosowaniem nawozów.

– Aby właściwie pobrać próbkę gleby, na samym wstępie należy sporządzić szkic pól przeznaczonych do badań. Na nim zaznacza się zasięg powierzchni uprawianych roślin – zboża, rzepaku czy roślin okopowych. Dla każdej uprawy trzeba przygotować osobną próbkę gleby – informuje pracownik Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Olsztynie. – Powierzchnia użytku, który przypada na jedną próbkę nie powinna przekraczać 4 ha, przy czym powinna być wyrównana pod względem ukształtowania terenu. Jedną próbkę ogólną sporządza się poprzez pobranie co najmniej 20 mniejszych próbek. Próbka ogólna powinna ważyć ok. 0,5 kg.

Najlepszym terminem na pobranie próbek gleby do badań jest czas tuż po żniwach, a przed zastosowaniem nawozów. Po nawożeniu nie ma sensu wykonywać badań gleby, gdyż nie będą one miarodajne. Próbek do badań nie należy pobierać na obrzeżach pola (do 5 m), w rowach, kretowiskach oraz na dużych wzniesieniach lub zagłębieniach terenu.

Prawidłowo oznaczone próbki dostarcza się razem ze szkicem do Okręgowych Stacji Chemiczno-Rolniczych, które działają w każdym województwie.