Burak cukrowy: planuj uprawę z wyprzedzeniem
Tego roku rolnicy uprawiający buraki cukrowe z pewnością nie zaliczą do szczególnie udanych, a to ze względu na dotkliwą suszę. Generalnie jednak ich produkcja była do tej pory opłacalna. Burak cukrowy należy do roślin przynoszących duże zyski, ale wymaga racjonalnych działań podejmowanych już 2 lata przed jego wysiewem.
Podstawą uzyskania wysokich plonów buraka cukrowego jest zastosowanie odpowiedniego nawożenia. Jednak warunkiem zadziałania nawozów jest optymalny odczyn gleby. Najkorzystniej, jeśli waha się on w granicach 6–7 pH. Taka wartość pH sprzyja dobremu pobraniu i wykorzystaniu składników pokarmowych znajdujących się w glebie przez korzenie buraka, ogranicza natomiast toksyczne działanie glinu, manganu i innych metali ciężkich.
Podstawą uzyskania wysokich plonów buraka cukrowego jest zastosowanie odpowiedniego nawożenia.
Spis treści
Regulowanie odczynu gleby
Aby uregulować odczyn gleby, należy już pod przedplon buraków zastosować nawozy wapniowe lub wapniowo-magnezowe. Dodatkową zaletą tych nawozów jest także ich korzystny wpływ na strukturę gleby, która decyduje o zdolności magazynowania wody i składników pokarmowych w glebie. Warto w tym miejscu podkreślić, że gleba strukturalna jest bardziej przewiewna i łatwiejsza do uprawy.
Wapnowanie ma również pozytywny wpływ na życie dżdżownic i innych pożytecznych organizmów glebowych. Wapń jest ponadto niezbędnym makroskładnikiem, bez którego burak cukrowy, najprościej mówiąc, żyć nie może. Zapewnia dobre ukorzenianie się roślin, chroni je przed chorobami (np. zgorzelą siewek), zapewnia prawidłową obsadę roślin, a w efekcie decyduje o tym, jak wysoki burak cukrowy wyda plon i jaka będzie jego jakość technologiczna.
Nawożenie buraka cukrowego
Dawka i forma zastosowanego wapna uzależniona jest od pH gleby oraz jej składu granulometrycznego. Na glebach ciężkich najkorzystniej jest zastosować nawozy tlenkowe lub tlenkowo-magnezowe, natomiast na lżejszych węglanowe lub mieszane węglanowo-tlenkowe. Jeśli z różnych przyczyn nie przeprowadzimy tego zabiegu przed siewem przedplonu, to należy go wykonać zaraz po jego zbiorze. Trzeba jednak pamiętać, aby nie łączyć nawożenia wapnem i obornikiem, gdyż w wyniku reakcji chemicznych dojdzie do dużych strat azotu, który uwolni się do atmosfery, przez co poniesiemy znaczne straty finansowe.
Po zastosowaniu wapna należy je wymieszać z glebą, a dopiero później można stosować inne nawozy organiczne czy mineralne. Najmniej korzystny, stosowany jako tzw. „zło konieczne”, jest zabieg wapnowania wiosną, bezpośrednio przed wysiewem buraka. W takich warunkach trzeba wykonać nawożenie jak najwcześniej, a dawkę zredukować do 50–70% zalecanej dawki. Szczególną uwagę należy także zwrócić na dobre wymieszanie nawozu z glebą.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!