Chwasty w rzepaku – progi szkodliwości

Wiosna zbliża się do nas wielkimi krokami. Tym, którzy z jakichś powodów nie opryskali swoich upraw na chwasty jesienią bądź widzą, że zabiegi nie poskutkowały, przypominamy najważniejsze kwestie dotyczące tych agrofagów. Które chwasty w rzepaku uważane są za „ważniejsze” i jak przedstawiają się progi szkodliwości?

Zabiegi na chwasty w rzepaku powinny zostać przeprowadzone jesienią. Jeśli jednak zawiodą, należy powtórzyć je wczesną wiosną.

Niezmiennym pozostaje fakt, że najtrudniej zwalcza się gatunki chwastów należące do tej samej rodziny botanicznej, co roślina uprawna, a najskuteczniej się je zwalcza, gdy osiągają fazę 2–4 liści oraz jesienią. Nie zawsze pamiętamy o biologii chwastów, ale zawsze powinniśmy wiedzieć, kiedy należy je zwalczać. Dla każdej uprawy polowej można określić grupę chwastów, której występowanie uznaje się za bardzo ważne, ważne lub ich występowanie ma tylko znaczenie lokalne. Częstotliwość występowania chwastów nie jest jednoznaczna z ich szkodliwością. Jednak zwalczanie, także tych najczęściej się pojawiających, powinno się odbywać w momencie przekroczenia ekonomicznego progu ich szkodliwości.

Tasznik pospolity. (Foto: AgroFoto.pl, kusaska)

W rzepaku ozimym uznaje się następujące gatunki chwastów jako:

1. BARDZO WAŻNE:

• samosiewy zbóż (jęczmienia i żyta),
• perz właściwy Elymus repens (L.) Gould,
• maruna bezwonna Matricaria maritima L.,
• przytulia czepna Galium aparine L.,
• rumian polny Anthemis arvensis L.,
• tasznik pospolity Capsell bursa pastoris (L.)Medicus,
• tobołki polne Thlaspi alliaceum L.;

Chabry w rzapaku ozimym klasyfikowane są jako agrofagi WAŻNE.

2. WAŻNE:

• jasnota purpurowa Lamium purpureum,
• chaber bławatek Centaurea cyanus L.,
• fiołek polny Viola arvensis Murr. Gaud.,
• jasnota różowa Lamium amplexicaule L.,
• dymnica pospolita Fumaria offi cinalis L.,
• mak polny Papaver rhoeas L.,
• miotła zbożowa Apera spica venti L.,
• rdest plamisty Polygonum persicaria L.,
• gwiazdnica pospolita Stellaria media (L.) Vill.,
• rumianek pospolity Chamomilla recutita (L.) Rauschert;

3. O ZNACZENIU LOKALNYM:

• komosa biała Chenopodium album,
• krzywoszyj polny Anchusa arvensis (L.) M. Bieb.,
• przetaczniki Veronica sp.

Maruna bezwonna w równym stopniu zagraża rzepakom ozimym, co jarym. (Foto: AgroFoto.pl, sebas99)

W rzepaku jarym klasyfikacja ta przedstawia się natomiast następująco:

I. BARDZO WAŻNE:

• maruna bezwonna Matricaria maritima,
• komosa biała Chenopodium album L.,
• perz właściwy Elymus repens (L.) Gould,
• rumian polny Anthemis arvensis L.;

Jasnota purpurowa. (Foto: AgroFoto.pl, prorok)

II. WAŻNE:

• jasnota purpurowa Lamium purpureum,
• jasnota różowa Lamium amplexicaule L.,
• przetaczniki Veronica sp.,
• rdest plamisty Polygonum persicaria L.,
• chaber bławatek Centaurea cyanus L.,
• fiołek polny Viola arvensis Murr. Gaud.,
• rumianek pospolity Chamomilla recutita (L.) Rauschert,
• tasznik pospolity Capsell bursa pastoris (L.)Medicus,
• tobołki polne Thlaspi alliaceum L.,
• samosiewy zbóż;

Maki w uprawach rzepaku jarego określa się jako chwasty o ZNACZENIU LOKALNYM.

III. O ZNACZENIU LOKALNYM:

• przytulia czepna Galium aparine,
• poziewnik szorstki Galeopsis tetrahit L.,
• ostrożeń polny Cirsium arvense (L.) Scop.,
• miotła zbożowa Apera spica venti L.,
• mak polny Papaver rhoeas L.,
• dymnica pospolita Fumaria offi cinalis L.
• gwiazdnica pospolita Stellaria media (L.) Vill.

Liczba chwastów powodująca spadek plonu o ok. 10-15% stanowi tzw. próg ekonomicznej szkodliwości, przy którym wartość utraconego plonu jest równa lub większa od kosztu wykonanego zabiegu.

Chwasty w rzepaku i próg szkodliwości

Próg szkodliwości określa się liczbą chwastów na 1 m² lub stopniem pokrycia powierzchni pola w %. Informacje na temat progów ekonomicznej szkodliwości chwastów w rzepaku nie są jednak spójne. Przedstawiamy zatem tabelę zbierającą informacje o szkodliwości chwastów wg różnych źródeł (patrz tab. 1).

***

Więcej wizerunków chwastów znajdziecie w galerii forum AgroFoto.pl. 

Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!