Gruczoł mlekowy u loch i skład mleka – na co zwracać uwagę w produkcji?
Gruczoł mlekowy u loch musi prawidłowo funkcjonować, ponieważ ma wpływ na liczbę prosiąt odsadzonych od lochy. Od dawna wiemy, że wypicie siary w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu, może zmniejszyć ryzyko śmiertelności prosiąt przed odsadzeniem. Tempo wzrostu prosiąt w okresie przed odsadzeniem zależy w dużej mierze od ilości i jakości produkcji mleka. Ten aspekt produkcyjności loch jest kluczowy dla efektów ich utrzymania na porodówce i późniejszych efektów odchowu ich potomstwa. Żywienie loch w okresie ciąży i laktacji ma wpływ na wielkość i wagę miotu w okresie porodu i odsadzenia. Krótko mówiąc ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierząt i rentowność prowadzonej produkcji.
Produkcja mleka przez lochę jest głównym czynnikiem ograniczającym wzrost i przeżywalność jej miotu. Zrozumienie funkcjonowania gruczołu mlekowego lochy i czynników regulujących jego rozwój jest ważne dla długotrwałej użytkowania wymienia. Co więcej, nawet działań, które mogą zwiększyć produkcję mleka.
Gruczoły mlekowe u loch przechodzą przez serię różnych stadiów rozwojowych. Każdy gruczoł mlekowy u loch składa się ze strzyka, zorganizowanej poduszeczki tłuszczowej i dwóch oddzielnych przewodów mlekowych. Gruczoły rosną powoli do około 90 dnia życia, kiedy tempo wzrostu znacznie wzrasta. Przyspieszone tempo wzrostu gruczołu mlekowego zbiega się z pojawieniem się dużych pęcherzyków jajnikowych i wzrostem krążącego estrogenu. Po okresie dojrzewania następuje dalszy wzrost gruczołu mlekowego u lochy oraz wydłużenie i rozgałęzienie układu przewodów do poduszeczki tłuszczowej w odpowiedzi na podwyższony poziom estrogenu występujący w cyklach rujowych.
Spis treści
Gruczoł mlekowy u loch
Gruczoł mlekowy u loch zwiększa swoją masę po zapłodnieniu. Masa miąższowa każdego gruczołu powoli rośnie w początkowej fazie ciąży, a następnie rośnie coraz szybciej w ostatnim trymestrze ciąży. Ten wzrost jest odpowiedzią na estrogen, progesteron, prolaktynę i relaksynę. Podczas porodu poduszka tłuszczowa gruczołu mlekowego zostaje zastąpiona komórkami nabłonka wydzielającymi siarę, które wyściełają światło pęcherzyków płucnych, zrazików i małych przewodów. Wszystkie gruczoły mleczne rozwijają się w czasie ciąży.
Gruczoły mleczne ulegają znacznemu zróżnicowaniu funkcjonalnemu bezpośrednio przed i po porodzie z wytworzeniem siary i przejściem przez etapy laktogenezy. Dalszy wzrost gruczołów w okresie laktacji stymulowany jest przez usuwanie mleka. Poszczególne gruczoły mlekowe mogą rosnąć lub przejściowo cofać się w odpowiedzi na intensywność ssania w pierwszych dniach po porodzie.
Sutki u lochy
Lochy mają zwykle około siedmiu par sutków (od 3 do 10) w okolicy klatki piersiowej, brzucha i pachwin. Każda sutka składa się z dwóch oddzielnych jednostek tkanki gruczołowej, które spływają do jednego sutka przez dwa oddzielne przewody. Jeśli stabilność gruczołu mlekowego zapewnia nam właściwy odchów, wszystkie jednostki chorobowe i zagrożenia produkcji mleka powinniśmy znać i odpowiednio wcześniej wyłapywać niepokojące objawy.
Zapalenie gruczołu mlekowego u loch
Chorobą dotykającą tkanki sutków loch jest ostre zapalenie wymienia u loch. Zwykle jest wywoływane przez E. coli, S. aureus, Klebsiella spp. i Streptococcus spp. Często zajmuje więcej niż jeden gruczoł i towarzyszą mu reakcje ogólnoustrojowe (gorączka). Podkreślmy, że zwykle pojawiają się one wkrótce po urodzeniu, są związane z zespołem poporodowej dysgalaktii (PPDS). Lochy mają zmniejszoną produkcję mleka w pierwszych dniach po porodzie.
Zapalenie gruczołu mlekowego u loch (nawet więcej niż jednego gruczołu) nie oznacza, że inne gruczoły muszą mieć zmiany chorobowe, ponieważ gruczoły są niezależne, szczególnie w przypadku bakteryjnego zapalenia gruczołu mlekowego, do którego dochodzi przez sutek. Zamiast tego, wraz z patogenami jak Mycoplasma spp., Mycobacterium spp. lub zakażeniami grzybicznymi można się spodziewać zajęcia wielu gruczołów.
Ropnie skóry
Inne zmiany często obserwowane w sutkach loch to ropnie skóry, związane z urazowymi ranami lub otarciami, które prosięta mogą powodować podczas laktacji. Jeśli węzły chłonne są czerwonawe, oznacza to, że najprawdopodobniej krew została ponownie wchłonięta z ich obszaru drenażu. W takich przypadkach zaleca się dokładną kontrolę okolicy. W tym nacięcie węzłów chłonnych mostkowych i pachwinowych powierzchownych, aby wykluczyć dodatkowe zmiany. Następnie musimy wykluczyć obecność zmian chorobowych w innych częściach tuszy, które drenują w tych węzłach chłonnych. Ściśle mówiąc ropień w kończynie tylnej, który drenuje do węzła chłonnego pachwinowego powierzchownego.
Mleczność loch
Współczesne lochy mogą wytwarzać około 10 do 12 kilogramów mleka dziennie. Tempo wzrostu prosiąt w okresie przed odsadzeniem zależy w dużej mierze od ilości i jakości produkcji mleka. Żywienie loch w okresie ciąży i laktacji będzie miało wpływ na wielkość i wagę miotu przy porodzie i odsadzeniu, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierząt i rentowność hodowcy. Do 30% wczesnych śmiertelności prosiąt można przypisać brakowi odpowiedniego odżywiania, co może wynikać z nieodpowiedniej produkcji mleka loch. Aby zmaksymalizować produkcję mleka u loch, należy wziąć pod uwagę kilka czynników.
Fermy utrzymujące lochy zwiększają intensywność produkcji przez wzrost liczby urodzeń ogółem, odsadzają liczne mioty z cięższymi świniami. Ponieważ wielkość miotu stale się poprawia, a długość laktacji rośnie do około 21–28 dni, produkcja mleka u lochy musi wzrosnąć, aby sprostać temu rosnącemu zapotrzebowaniu.
Badania często potwierdzają, że utrata masy ciała loch ma negatywny wpływ na przyszłe wyniki laktacji. Ponadto wielkość miotu i jego cechy jakościowe. Ważne jest, aby utrzymać odpowiednią kondycję lochy w momencie odsadzenia, ponieważ wpływa to na okres między odsadzeniem a rują, liczbę porodów, wskaźnik zapłodnień i późniejszą wielkość miotu. Ponadto kondycja lochy we wczesnej ciąży ma również wpływ na masę urodzeniową prosiąt i jej wyrównanie w miocie.
Pobór paszy a mleczność loch
Straty ekonomiczne spowodowane mniejszym poborem paszy, zmniejszoną strawnością składników odżywczych i wysokim zapotrzebowaniem na energię procesów zapalnych wynikających z różnych chorób mogą mieć negatywny wpływ na lochy. Bez wątpienia dodatki żywieniowe wzmacniające odpowiedź immunologiczną, mające właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne mogą zmniejszać stany zapalne w organizmie lochy.
Lochy karmiące w wysokich temperaturach otoczenia zmniejszają spożycie paszy w odpowiedzi na regulację produkcji ciepła ciała. Tym samym tracą większą wagę podczas laktacji. Przy optymalnej temperaturze wynoszącej około 15 stopni, temperatura w pomieszczeniu na poziomie 25°C zmniejszy pobór paszy przez lochy w okresie laktacji.
Woda w żywieniu loch
Należy pamiętać, że woda jest ważnym pierwiastkiem w żywieniu zwierząt. Po pierwsze służy do wydalania z moczem produktów przemiany materii. Po drugie jest potrzebna do wzrostu, trawienia i produkcji mleka, ponieważ jest jego głównym składnikiem.
Pobór wody może być bardzo niski (10 litrów / dzień) u niektórych loch w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Po tym okresie przejściowym spożycie wody zwiększa się stopniowo, osiągając w okresie laktacji od 20 do 35 litrów dziennie. Zwiększone spożycie wody może zmniejszyć względną utratę masy ciała loch i jest pozytywnie skorelowane z masą prosiąt odsadzonych.
Podkreślmy na koniec, mleczność loch przekłada się na liczbę odchowanych prosiąt. Dlatego zwracajmy uwagę na budowę gruczołu mlekowego, a w szczególności na liczbę sutków naszych loszek, ich rozmieszczenie oraz ewentualne wady budowy. Powtarzamy znaną zasadę: nie jest najważniejsze to, ile prosiąt locha urodzi, ale ile wykarmi, a zwłaszcza ile odchowa.
Kategoria | Użytkowość rozpłodowa |
Problematyka | Odchów prosiąt |
Słowa kluczowe | Mleko lochy, gruczoł mlekowy u loch, siara |