Sanktuaria znaczone modlitwą rolników: kult bł. Karoliny

Jest rok 1914, wieś Zabawa koło Tarnowa. Karolina Kózkówna, młoda niespełna 16-letnia dziewczyna ginie z rąk carskiego żołnierza. Broniła swojej czystości i godności. 

Karolina Kózkówna, błogosławiona patronka rolników i polskiej wsi

Karolina Kózkówna beatyfikowana przez Jana Pawła II  w 1987 r. i ogłoszona patronką rolników i polskiej wsi.  Z rodzinnej parafii błogosławionej utworzono sanktuarium. Obecnie kult bł. Karoliny zatacza coraz szersze kręgi, a w sanktuarium rodzą się kolejne inicjatywy.

Karolina Kózkówna, dziewczyna z polskiej ziemi. Urodziła się w 1898 r. w prostej, wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi. Na powszechny szacunek zapracowała aktywną i ofiarną działalnością na rzecz lokalnej społeczności, w wymiarze religijnym i intelektualnym. Wierność Bogu, służba drugiemu człowiekowi, uczciwa praca, czystość, posłuszeństwo, wierność tradycji ludowej i narodowej – to ją charakteryzowało. Swoim ideałom pozostała wierna do końca, a jej ofiara nie poszła na marne. Świadczą o tym kolejne inicjatywy podejmowane pod jej patronatem.

Sanktuarium

Sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny funkcjonuje od 2002 r. w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej, którego budowę rozpoczęto w 1911 r. To właśnie stąd początek biorą wszelkie inicjatywy, których celem jest krzewienie kultu bł. Karoliny. A jest ich naprawdę wiele. Ogólnopolska peregrynacja relikwii bł. Karoliny, pierścień czystości, Różaniec Karoliny, Kaplica Męczenników, Pomnik Ofiar Wypadków Komunikacyjnych, czy Miasteczko Modlitewne – to tylko niektóre z nich. Zabawa, niewielka wieś koło Tarnowa. Dzięki pierwszej błogosławionej wiejskiej dziewczynie co roku przybywa tu 80 tysięcy wiernych.

Droga Krzyżowa

Droga Męczeństwa bł. Karoliny. (Źródło: Archiwum Sanktuarium)

18 dnia każdego miesiąca odbywa się Droga Krzyżowa szlakiem męczeństwa bł. Karoliny Kózkówny.

– Najwięcej pielgrzymów odczytuje charyzmat tego miejsca przez ślad męczeństwa Karoliny wytyczony jej ostatnią drogą 18 listopada 1914 r. – mówi ks. Zbigniew Szostak, kustosz sanktuarium. – Można powiedzieć, że to największe sanktuarium na świecie – 2,5 km modlitwy pod gołym niebem, w czystej naturze. Przez 1,5 godziny trwa modlitwa z rozważaniami, świadectwami, osób, które tu doświadczyły łask. Zabawa, nasze sanktuarium, to miejsce, gdzie można dotknąć natury i prostoty.

Księga łask

– Pochodzę z Zalipia i jestem od najmłodszych swoich lat czcicielką Błogosławionej Karoliny – mówi pani Anna. – 18 marca 2012 r. ocaliła mnie z tragicznego wypadku samochodowego. Kierowca zginął, ja przeżyłam dzięki bł. Karolinie. W tym tragicznym dniu, jak zawsze, miałam przy sobie. Jej obrazek z modlitwą i pierścień na palcu. Wszyscy, którzy widzieli tak zniszczony samochód, twierdzili, że nikt nie miał szans przeżyć, a zwłaszcza pasażer.

To tylko jedno z wielu świadectw zapisanych księdze łask. Uwolnienia z nałogów, uzdrowienia, wyproszenie macierzyństwa. Błogosławiona Karolina Kózkówna jest dla wiernych opoką.

Droga Męczeństwa bł. Karoliny.

Rolnicy u Gwiazdy Ludu

– Dziś nie ma rolników – grupy społecznej typowej dla czasów Karoliny ani dla czasu jej beatyfikacji – podkreśla ks. Szostak. – Mamy zupełnie inną rzeczywistość; wieś to producenci rolni, hobbiści oraz mieszkańcy wsi.  Ale nadal błogosławiona Karolina jest odczytywana przez tych, którzy żyją na wsi. Najliczniej świat rolniczy przyjeżdża z okazji beatyfikacji w czerwcu oraz na comiesięczną  drogę krzyżową. Wszystkich Karolina wzywa i uczy prawdziwych więzi sąsiedzkich.

Karolina Kózkówna

Karolina Kózkówna jest pierwszą błogosławioną wiejską dziewczyną. Wielkim zainteresowaniem pielgrzymów cieszą się grusze bł. Karoliny. Zrazy do ich produkcji zostały pozyskane z historycznego drzewa, pod który Karolina uczyła dzieci z sąsiedztwa.

– W relacji człowieka do Boga są ważne symbole apostolskiego zaangażowania i odpowiedzialności za wiarę – wyjaśnia ks. kustosz. – Rozdajemy zrazy gruszy Karoliny, żeby w różnych miejscach były symbolem przeniesienia tych ideałów wiejskiej dziewczyny, która widziała potrzebę otwarcia się na innych, zorganizowania ludzi, poświęcenia im czasu. To bardzo aktualne w naszym świecie – dodaje ks. Zbigniew Szostak.