Loszki remontowe – Czy produkowanie loszek remontowych jest łatwe?

fot. canstockphoto

Loszki remontowe – Czy produkowanie loszek remontowych jest łatwe? Odpowiedź, jest oczywista: bynajmniej nie, ponieważ ma wiele niuansów, zwłaszcza żywieniowych. Ze względu na postęp genetyczny produktywność loch stale rośnie i można ją porównać z jednym z następujących kryteriów: produkcja 30 prosiąt na lochę, czyli 2,5 tony mięsa na rok. 

Żywienie loch przed rozpoczęciem i w okresie użytkowania rozpłodowego ma na celu:

• po pierwsze osiągnięcie dojrzałości płciowej w przewidywanym czasie,
• po drugie utrzymanie lochy w poprawnej kondycji hodowlanej,
• jak również zapewnienie wysokiej wydajności mlecznej,
• ponadto ograniczenie spadku masy w czasie laktacji,
• ale też zapewnienie długiego użytkowania rozpłodowego,
• wreszcie zapewnienie dużej wydajności życiowej loch.

Loszki remontowe

Celem każdego chlewni powinno być osiągnięcie optymalnej produkcji przy możliwie najniższych kosztach nakładów. Głównym surowcem do produkcji jest loszka, a raczej regularnie wstawiane partie loszek w optymalnym stanie fizycznym i fizjologicznym do pierwszego krycia, aby zapewnić optymalną produktywność i długowieczność życiową. Niezależnie od tego, czy jest odchowywana we własnym stadzie, czy kupowana, prawidłowe karmienie zapewni jej długie, produktywne życie.

Loszki remontowe – jakie wymagania?

Loszka hodowana potrzebuje zapasów tłuszczu, aby pomóc jej przetrwać kolejne ciężkie okresy laktacji. Potrzeby energetyczne na rozwój płodów we wczesnym okresie ciąży (do 90 dnia) są małe, dlatego gromadzone  w  rezerwy energii w postaci tłuszczu, można wykorzystać na produkcję mleka w czasie laktacji. Zwiększenie po 105 dniu ciąży dziennej dawki i zawartości energii i składników pokarmowych wynika z intensywnego wzrostu płodów w końcowym okresie ciąży oraz zapobiega nadmiernemu uruchamianiu rezerw energetycznych w ciele lochy.

Przede wszystkim loszki hodowlane muszą rosnąć wolniej niż knurki i zwierzęta na tucz, muszą  mieć czas na zgromadzenie rezerw tłuszczu, a jednocześnie dostarczanie odpowiedniego poziomu lizyny, aby umożliwić im dalszy chudy wzrost. Jest to ważne dla rozwoju układu rozrodczego. Stosowanie specjalistycznej diety po 70 kg masy ciała zapewnia wyższe spożycie wapnia i fosforu, przekraczające zapotrzebowanie tuczników.

Jakie jest najlepszy czas na krycie loszki?

Krótko mówiąc, interakcja między wagą, wiekiem i kondycją ciała  jest kluczowym czynnikiem decydującym o optymalnym czasie pierwszego krycia. Produkowanie chudszej, bardziej wydajnej świni rzeźnej o wyższej masie ciała w czasie dojrzałość miało wpływ na zdolność reprodukcyjną współczesnej lochy. Lochy o większej  masie ciała przy wejściu w reprodukcję generalnie mają wyższy wzrost chudego ciała i mniej tłuszczu w grzbiecie w każdym wieku, w porównaniu z lochami o niższej  wielkości ciała.

Dostosowujemy zapotrzebowanie do potencjału wzrostowego i fazy wzrostu (tab. 1). Loszki do osiągnięcia ok. 55-60 kg m.c. należy żywić intensywnie, a następnie umiarkowanie
w drugim i trzecim okresie wzrostu. Ponowne zwiększenie dawki stosuje się na 10 dni przed kryciem, a po nim  dawkę się obniża.

Przyspieszenie dojrzałości płciowej można uzyskać stosując naturalne bodźce: kontakt z dorosłym knurem, zmiana pomieszczenia, zgrupowanie w kojcu obcych sobie loszek. Zaleca się krycie loszek przy drugiej lub trzeciej rui, ponieważ liczba komórek jajowych w pierwszym cyklu owulacyjnym jest mniejsza niż w kolejnych cyklach. Po skutecznym pokryciu potrzeby pokarmowe loch pierwiastek i wieloródek są zbliżone, choć młodsze osobniki potrzebują nieco więcej paszy na wzrost, natomiast starsze mają większe potrzeby bytowe.

Jakie zapotrzebowanie na energię mają loszki remontowe?

Tab. 1. Zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe loszek o różnym potencjale wzrostowym (88% suchej masy)

¹ duży – ok. 850 g/dz; mały – ok. 700 g/dz,

               ^{2, 3, 4} Zawartość białka i aminokwasów standaryzowanych strawnych do końca  jelita cienkiego oraz fosforu strawnego w całym przewodzie pokarmowym

Jak definiujemy optymalną kondycję loszek?

Jakie są kluczowe kryteria optymalnego stanu loszek przy pierwszym kryciu? Przez wiele lat uważano, że zapasy tłuszczu przy pierwszej eksploatacji są kluczowym czynnikiem optymalizacji płodności i długowieczności loszek w stadzie hodowlanym.

Grubość słoniny loszek

Po pierwsze, należy podkreślić, że istnieje związek między grubością słoniny u młodych loszek, a długością ich późniejszego użytkowania rozpłodowego. Mimo zwiększenia się z wiekiem masy ciała loch, grubość słoniny zmniejsza się po każdym cyklu rozpłodowym. W okresie laktacji locha traci więcej tłuszczu niż jest w stanie ponownie odłożyć w kolejnej ciąży. Loszki przy dopuszczeniu do krycia powinny mieć ponad 210 dni i słoninę grubości ok. 18 mm. W czasie ciąży loch dawki pokarmowe należy dostosować do stanu fizjologicznego uwzględniającego okres ciąży (<90 dnia, 91–105 dnia i >105 dnia) oraz kolejność miotu.

Masa ciała loszek przy pierwszym kryciu

Po drugie, przyjmuje się, że loszka przy porodzie powinna mieć  masę ciała od 175 do 190 kg. Te loszki powinny mieć wystarczające rezerwy organizmu, aby uniknąć nadmiernej utraty wagi podczas pierwszej laktacji.  Jednak, aby osiągnąć idealną wagę przy porodzie, optymalna waga ciała loszki przy pierwszym kryciu powinna wynosić od 135 do 150 kg. Potwierdzają to badania, że loszki ważące mniej niż 135 kg przy pierwszym kryciu, rodziły mniej prosiąt w ciągu trzech porodów.

Kolejność rui loszek

Po trzecie, zwróćmy uwagę na kryterium gotowości loszki. Wydaje się, że różnica między kryciem loszki podczas pierwszej czy drugiej rui jest bardzo mała. Z ekonomicznego punktu widzenia dodatkowe dwadzieścia jeden dni to dużo. Loszki w tym samym wieku i o tej samej wadze po drugiej rui, wykazały znaczny wzrost liczby żywych prosiąt  w stosunku do tych, które były kryte w pierwszej rui.

Na koniec, pamiętajmy, że loszki remontowe muszą być utrzymywane w oparciu o własny program żywieniowy. Nadmierne tempo wzrostu loszek może jednak prowadzić do problemów produkcyjnych, np. z osłabieniem nóg, zwiększając wskaźnik brakowania w stadzie. Dawka adekwatna m.in. do potencjału wzrostowego i fazy wzrostu.

Przeczytaj również o żywieniu loch prośnych – żywienie loch prośnych

Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!