Pędraki – co robić z larwami w glebie?
Pędraki to larwy chrząszczy (Coleoptera) z rodziny poświętnikowate = żukowate (Scarabaeidae). W Polsce występują pospolicie, ale większe szkody wyrządzają w rejonach zachodnich.
W poniższym artykule omawiam pędraki, larwy chrząszczy z rodziny poświętnikowatych, które są powszechnymi szkodnikami w polskich uprawach i wyrządzają szkody w różnych rodzajach roślin, w tym warzywach. Przedstawiam również metody ich zwalczania i zasady ochrony plantacji przed tymi szkodnikami.
Spis treści
Pędraki — szkodliwość
Młode pędraki żerują na drobnych korzeniach, starsze wygryzają w korzeniach rany. Im starsze, tym uszkodzenia są większe. Uszkodzenie tkanki powoduje, że korzenie gniją, ponieważ przez rany wnikają bakterie i grzyby chorobotwórcze. Jest polifagiem — żeruje na wielu gatunkach roślin. Które gatunki chrząszczy mają największą szkodliwość w uprawach warzyw?
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha)
Chrząszcz ma długość 20–30 mm. Pierwsza para skrzydeł jest brązowa. Pędraki ostatniego stadium dorastają do 50 mm, mają trzy pary nóg, ciało białawe, łukowato wygięte, głowę i nogi brązowe. Zimują chrząszcze w glebie. Z kryjówek wychodzą na przełomie kwietnia i maja. Żerują na liściach drzew i krzewów. Larwy całe swoje życie spędzają w glebie. Rozwój larw trwa 4 lata.
Chrabąszcz kasztanowiec (Melolontha hippocastani)
Chrząszcz ma wielkość 20–25 mm. Pędrak jest bardzo podobny do pędraka chrabąszcza majowego. Jego rozwój trwa 4–5 lat.
Ogrodnica niszczylistka (Phyllopertha horticola)
Chrząszcz ma wielkość 8–12 mm, grzbiet jest pokryty włoskami, przedplecze metalicznozielone, pierwsza para skrzydeł rudobrązowa. Pędraki są białe, dorastają do 20 mm, mają trzy pary łukowato wygiętych odnóży, głowa i nogi są brązowe. Zimują pędraki w glebie. Rozwój trwa 1 rok.
Guniak czerwczyk (Amphimallus solstitialis)
Chrabąszcz ma wielkość 15–20 mm, jest pokryty gęstymi, jasnymi włoskami. Pokrywy są jasnobrązowe. Rozwój larw trwa 2–3 lata, w zależności od warunków klimatycznych.
W celu zwiększeniu wiedzy w temacie chorób i szkodników warzyw sięgnij po artykuły w zakładce warzywa polowe.
Pędraki — zwalczanie
Poniżej przedstawiam podstawowe metody i zasady dotyczące ochrony plantacji warzyw przed pędrakami.
- W przypadku stwierdzenia uszkodzeń (wyżej opisanych), wiosną należy wykonać odkrywki glebowe w liczbie 10–16 szt./ha po przekątnych pola. Odkrywka powinna mieć powierzchnię około 1 m2 i głębokość do 30 cm.
- Nie należy zakładać plantacji po wieloletnich uprawach bez wykonania zabiegów zwalczania.
- Stosowanie uprawek mechanicznych — podorywka wykonana bezpośrednio po zbiorze oraz głęboka orka jesienna — zmniejsza liczbę gąsienic nawet do 50%. (giną uszkodzone mechanicznie lub są zjadane przez ptaki, drapieżne chrząszcze biegaczowatych, ponadto słońce i niskie temperatury zakłócają ich rozwój).
- Jaja i młode larwy są bardzo wrażliwe na brak wilgoci i giną wyrzucone na powierzchnię gleby podczas kultywatorowania.
- Należy zaorywać nieużytki, ponieważ stwarzają doskonałe, niczym niezakłócone warunki do rozwoju pędraków.
- Uwzględnić w płodozmianie gatunki roślin działających odstraszająco lub szkodliwie na pędraki, jak np. gorczyca lub gryka.
- Zwalczanie biologiczne: opryskiwanie lub podlewanie środkami biologicznymi, zawierającymi entomofilne nicienie z gatunków: Heterorhabditis bacteriophora, Heterohabditis megidis i Steinernema kraussei.
Czytaj również: Miniarki: niewielkie muchówki szkodliwe dla upraw
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!