Produkty pszczele, na których da się zarobić konkretne pieniądze
Produkty pszczele możemy podzielić na dwie grupy, czyli takie, które są zbierane przez pszczoły i przynoszone do ula oraz te, które są wytwarzane przez organizm tych pracowitych owadów.
Obecnie wykorzystuje się sześć produktów pszczelich. Trzy z nich, tj. miód, pyłek i propolis, które są zbierane przez pszczoły zaprezentujemy w obecnym materiale. Trzy następne – mleczko pszczele, wosk i jad, wytwarzane w organizmie pszczoły, przedstawimy w kolejnym artykule.
Reklama dźwignią handlu
Spis treści
Produkty pszczele, czyli…
–Podczas sprzedaży produktów z naszej pasieki często spotykamy się z klientami, którzy niewiele wiedzą na ich temat, lub mają zgoła fałszywe pojęcie dotyczące miodu czy innych produktów – mówi Jan Ślósarz, emerytowany doradca Małopolskiego ODR i pszczelarz praktyk z bardzo dużym doświadczeniem. – Często też oczekują od pszczelarza informacji dotyczących właściwości produktów pasiecznych, ich działania na organizm człowieka, czy właściwości leczniczych. Właśnie dlatego uważam za wskazane podanie podstawowych informacji na ten temat.
Miód
Miód stanowi główny produkt zainteresowania pszczelarza i jego potencjalnego klienta. Rolnik będący jednocześnie pszczelarzem i potencjalnym sprzedawcą miodu powinien umieć zachwalać swój towar i polecać go kupującym. Aby to zrobić, musi profesjonalnie zaprezentować nabywcom produkty pszczele, czyli poinformować o leczniczych i smakowych walorach modu. Pisaliśmy o tym w materiale https://www.agrofakt.pl/miod-pszczeli-co-o-nim-wiemy/
Prawidłowo oznakowane produkty pszczele
Właściwości lecznicze miodu
Przy wielu schorzeniach używa się miodu jako środka leczącego lub wspomagającego leczenie. Znalazł on zastosowanie m.in. przy:
- leczeniu chorób serca (np. nerwicy),
obniżaniu ciśnienia krwi,
w chorobach układu oddechowego,
w skutecznym usuwaniu chrypki, kaszlu i bólu gardła,
ostrych i przewlekłych stanach zapalnych nosa, gardła, migdałków, zatok, krtani i tchawicy,
leczeniu kataru siennego,
- gojeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy.
Jest również cennym lekiem pomocniczym w wypadkach zapalenia płuc i oskrzeli. Stosowany regularnie wzmacnia ogólną odporność organizmu.
-Miód i inne produkty pszczele zażywane w celach leczniczych powinno się przyjmować pod kontrolą lekarską – zwraca uwagę Jan Ślusarz. Jak radzi doświadczony pszczelarz – lecznicza dawka miodu wynosi od 1 do 3 łyżek 3 razy dziennie. Dzieci 1-2 łyżeczek od herbaty 3 razy dziennie. Miód powinno się przyjmować po uprzednim rozpuszczeniu w letniej wodzie, co wzmaga wydatnie jego działanie antybakteryjne. Kuracja trwa 2-3 miesiące.
Odmiany miodu
Miód akacjowy – jest bardzo jasny, prawie biały. Dzięki dużej zawartości fruktozy krystalizuje wolno . Znajduje zastosowanie m.in. w leczeniu nadkwasoty żołądka oraz zaburzeń przewodu pokarmowego.
Miód gryczany – ma barwę brunatną, silny zapach i specyficzny smak. Jest stosowany w leczeniu schorzeń układu krążenia, szczególnie zmian miażdżycowych.
Miód lipowy – charakteryzuje się bursztynową barwą . Stosowany jest w przeziębieniach. Obniża ciśnienie krwi, ma działanie uspokajające i przeciwskurczowe. Polecany także w schorzeniach dróg moczowych, reumatycznych i nerwicach.
Miód rzepakowy – jest bardzo jasny, szybko krystalizujący. Stosowany w leczeniu miażdżycy, chorób wątroby i dróg żółciowych oraz stanów zapalnych górnych dróg oddechowych.
Miód wrzosowy – posiada barwę czerwonobrunatną. Polecany w chorobach dróg moczowych i prostaty, kamicy nerkowej, zapaleniach jelit i biegunkach.
Miód wielokwiatowy – jego barwa jest zróżnicowana od jasnej do herbacianej. Zalecany podczas leczenia schorzeń alergicznych.
Miód ze spadzi iglastej – barwa ciemna, aż do czarnej, zapach korzenny, smak łagodny, mało słodki. Wykazuje działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, wykrztuśne. Stosuje się go w schorzeniach górnych dróg oddechowych, oraz w stanie obniżonej odporności. Wspomaga leczenie gruźlicy, chorób stawów, skóry i układu nerwowego.
Patoka, czyli miód płynny
To warto wiedzieć
W warunkach domowych miód może być przechowywany w temperaturze 4-20° C. Wysokość temperatury ma wpływ na proces krystalizacji. Miód płynny nazywany jest patoką, zaś skrystalizowany krupcem.
Krystalizacja – naturalny proces polegający na przechodzeniu miodu w stan stały. Jest on zależny od rodzaju miodu i temperatury jego przechowywania.
Pyłek kwiatowy, to pyłki kwiatów zebrane i znoszone do ula przez pszczoły
Pyłek kwiatowy
Pyłek kwiatowy, to męskie komórki rozrodcze wytwarzane przez rośliny w ogromnych ilościach. Bardziej przyjazna definicja brzmi: pyłek kwiatowy, to pyłki kwiatów zebrane i znoszone do ula przez pszczoły.
Właściwości pyłku
Pyłek jest skutecznym lekiem w chorobach przewodu pokarmowego, np. choroby wrzodowej, biegunki, zaparcia. Jego skuteczność wzmacnia stosowanie razem z miodem i propolisem. Ma również działanie przeciwmiażdżycowe dlatego zalecany bywa w schorzeniach naczyń wieńcowych serca, stanach pozawałowych, zaburzeniach krążenia i nadciśnieniu krwi. Pozytywne wyniki obserwujemy przy podawaniu go osobom starszym. Pyłek wpływa na zahamowanie zmian miażdżycowych w naczyniach mózgu, poprawę pamięci i ogólnego samopoczucia. Wykazuje on skuteczne działanie w leczeniu schorzeń prostaty, m.in. hamuje proces przerostu tego gruczołu. Pyłek wspomaga też w sposób widoczny leczenie chorób nerwowych i psychicznych, wzmacnia system nerwowy, podwyższa sprawność umysłową i fizyczną, niweluje skutki przemęczenia. Jest cennym lekiem pomocniczym w zwalczaniu choroby alkoholowej. Leczy niedokrwistość, pomaga przy braku apetytu, opóźnieniu rozwoju, nadwadze i niedożywieniu u dzieci.
Jak dawkować pyłek?
Według Jana Ślósarza, dawka lecznicza pyłku dla dorosłego, to 4-8 łyżeczek od herbaty, a dla dzieci 1-3 łyżeczek dziennie. Pyłek należy zażywać 3 razy dziennie 30 minut przed jedzeniem. Skuteczne leczenie osiąga się przez systematyczne i długotrwałe zażywanie pyłku, np. 2-4 razy w roku przez kilka tygodni. Pierzgę, jako lek działający silniej należy zażywać w mniejszych ilościach, lub krótszych okresach. Pyłek można mieszać z wodą, mlekiem, sokami czy też spożywać wraz z miodem, jogurtem, powidłami itp.
Propolis
Wymieniając produkty pszczele nie można zapomnieć o propolisie, mającym wielkie znaczenie w apiterapii. Propolis znany jest bardziej jako kit pszczeli. Jest to kleista, żywiczna substancja koloru ciemnobrązowego o intensywnym zapachu. Pszczoły zbierają go z pączków drzew, głównie brzozy i topoli. Używany jest przez owady do powlekania wnętrza ula, ramek, a także komórek plastra, w których dojrzewa czerw.
Właściwości propolisu
Kit sprawdził się jako specyfik zwalczający drobnoustroje chorobotwórcze, np. gronkowce (w tym szczególnie odpornego gronkowca złocistego), dwoinki, paciorkowce, prątki gruźlicy, grzyby i wirusy (grypy i zapalenia mózgu), a także pierwotniaki, np. rzęsistka i lamblię. Wykazano również znakomite efekty połączonego leczenia antybiotykami i propolisem. Kit ma również regeneracyjne działanie na tkanki miękkie a nawet chrzęstne. Kitem pszczelim leczy się głównie rany oraz wszelkie schorzenia skórne, a więc zakażenia, czyraki, zajady, egzemy oraz grzybice i choroby alergiczne skóry. Doskonałe skutki przynosi terapia propolisowa oparzeń termicznych, chemicznych, odmrożeń. Dobre efekty uzyskiwano w leczeniu ostrych i przewlekłych schorzeń nosa i zatok, krtani i gardła, jak również we wszelakich schorzeniach jamy ustnej. Kit stosuje się głównie w postaci wyciągu etanolowego czy w formie maści. Jak pokazuje praktyka, produkty pszczele znacznie łatwiej sprzedać, gdy możemy doradzić klientowi jaki produkt powinien kupić i jak może go wykorzystać.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
