Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego w żywieniu świń

Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego w żywieniu świń to doskonałe komponenty dobrej, a przy okazji tańszej paszy. Są alternatywą dla gotowych mieszanek pełnoporcjowych.

Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego w żywieniu świń

Wywary w żywieniu świń są coraz popularniejsze

Wywary są coraz popularniejsze w żywieniu świń. Jedną z ich zalet jest zawartość witamin z grupy B.

Produktami ubocznymi z przemysłu fermentacyjnego, mającymi zastosowanie w żywieniu świń, są też rozmaite wywary powstające z różnych surowców, np. ziemniaków, zbóż, melasy, czy owoców. Można je stosować jako dodatek do pasz suchych lub w żywieniu na mokro zamiast wody lub serwatki. Wywar ziemniaczany zawiera ok. 5,8% suchej masy, a wywar żytni od 6,8 do 8,0%. Wartość pokarmowa 1 kg wywaru ziemniaczanego wynosi ok. 0,8 MJ EM i 10 g białka strawnego, a zbożowego – ok. 0,8 MJ EM i 22 g białka strawnego. Świnie trawią białko w 68% z wywaru ziemniaczanego i w 76% ze zbożowego. Cennym składnikiem wywarów są witaminy z grupy B. W żywieniu tuczników wywary należy wprowadzać stopniowo, rozpoczynając skarmianie tuczników o masie ciała powyżej 30 kg dawką 1 kg, zwiększając ją w miarę wzrostu zwierząt – maksymalnie do 10 kg wywaru ziemniaczanego i ok. 8 kg zbożowego. Przyjmuje się, że 1 kg paszy treściwej można zastąpić w żywieniu świń 12–15 l wywaru.

Produkty uboczne

Czy stosujesz produkty uboczne w żywieniu swojej trzody?

   
Pokaż wyniki

Wywar coraz bardziej popularny

W ostatnim okresie coraz większą popularnością cieszy się suszony wywar gorzelniany z substancjami rozpuszczalnymi (DDGS). Podstawowymi surowcami, na bazie których powstaje DDGS, są pszenica, jęczmień, kukurydza i pszenżyto. Jego wartość jest zróżnicowana i w dużym stopniu zależy od jakości zbóż użytych do procesu destylacjitechnologii produkcjitemperatury suszenia oraz ilości i jakości części rozpuszczalnych domieszanych do suchego materiału. Dzięki dużej ilości białka ogólnego (30%) oraz zawartości niezbędnych aminokwasów, szczególnie lizyny, metioniny z cystyną, tryptofanu i treoniny, wartość pokarmowa DDGS-u jest wysoka. Wpływają na to także inne składniki pokarmowe (tłuszcz surowy, składniki mineralne i witaminy), których ilość w DDGS, dzięki fermentacji, jest prawie 3-krotnie wyższa niż w surowcach wyjściowych.

Podstawowymi surowcami, na bazie których powstaje DDGS, są pszenica, jęczmień, kukurydza i pszenżyto.

Ograniczenia DDGS

Jedynym czynnikiem, który ogranicza udział DDGS w mieszankach dla szybko rosnących tuczników, a jednocześnie sprawia, że może to być wartościowy dodatek do mieszanek dla loch i prosiąt, jest włókno pokarmowe. Decydując się na stosowanie DDGS w żywieniu tuczników, należy pamiętać, że duża ilość zawartego w nim włókna pokarmowego może przyczynić się do zmniejszenia pobierania paszy i obniżenia tempa wzrostu. Wielu producentów wprowadza DDGS w pierwszym okresie tuczu, a zmniejsza jego udział w dawce w okresie od 70 kg do końca tuczu. W dawkach pokarmowych dla tuczników, loszek i loch karmiących zaleca się 10–20% tego dodatku. W przypadku loch prośnych można stosować DDGS w ilości ok. 20–30% mieszanki, a w przypadku prosiąt powyżej 11 kg masy ciała dodatek wywaru nie powinien przekraczać 5–10% dawki pokarmowej.

Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego w żywieniu świń

Produkty uboczne przemysłu fermentacyjnego w żywieniu świń to m.in wywary takie jak DDGS – jaki jest jego skład?

Materiał pochodzi z czasopisma „Trouw i My”.

Czy artykuł był przydatny?

Kliknij na gwiazdkę, by zagłosować

Ocena 4.2 / 5. Liczba głosów 5

Na razie brak głosów. Możesz być pierwszy!

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *