Rasy bydła w Polsce a bioróżnorodność
Pogłowie bydła w Polsce zdominowane jest przez rasy napływowe. Ponad 98% zwierząt w hodowli bydła mlecznego stanowią przedstawiciele rasy holsztyńsko-fryzyjskiej (HF). Z czego odmiana czarno-białej HF-a stanowi 95%, a odmiana czerwono-biała już tylko 3,5% polskiej populacji bydła mlecznego.
Pozostałe 2% to głównie bydło simentalskie (ok. 0,8% populacji), nieliczni przedstawiciele innych ras zagranicznych, takich jak montbéliarde, czy jersey, oraz przedstawiciele ras rodzimych stanowiących zaledwie 0,13% populacji bydła mlecznego. Pogłowie bydła mięsnego w Polsce w prawie 85% zdominowały natomiast dwie francuskie rasy bydła: limousine i charolaise.
Spis treści
Program ochrony zasobów genetycznych
Przy tak dużym udziale ras obcokrajowych w polskiej populacji bydła należy kłaść duży nacisk na zachowanie ras rodzimych. W przeciwnym razie autochtoniczna bioróżnorodność genetyczna gatunku zaniknie. Obecnie programem ochrony zasobów genetycznych objęte są 4 rasy bydła w Polsce:
- polska czerwona (RP),
- białogrzbieta (BG),
- polska czerwono-biała (ZR)
- polska czarno-biała (ZB).
Wszystkie 4 polskie, rodzime rasy uznane są za zanikające, co oznacza, że ich populacje nie przekraczają 5 tys. szt. Dlatego bardzo istotne jest prowadzenie programów hodowlanych, które pomogą ocalić rezerwy genetyczne tych ras.
Zachowanie bioróżnorodności
W hodowli ras zachowawczych największy nacisk kładzie się na metody przeciwdziałające wzrostowi inbredu. Bardzo istotne jest, aby zachować bioróżnorodność genetyczną i cechy autochtoniczne zwierząt. Dlatego hodując te zwierzęta, dąży się do zminimalizowania dolewu krwi innych ras. Ponadto zmniejszenie chowu wsobnego powinno być celem priorytetowym w selekcji zwierząt objętych programem ochrony zasobów genetycznych. Cechy użytkowe w pracy selekcyjnej przy tych rasach nie mają jednak dużego znaczenia.
Polskie rasy bydła
Bydło polskich ras zachowawczych to zwierzęta długowieczne, charakteryzuje je duża zdrowotność i odporność. Rasy te cechują również dobre parametry rozrodczości: duża płodność oraz łatwość porodów i odchowu cieląt.
Zgodnie z założeniami protoplastów ras zachowawczych, zwierzęta do nich należące powinny być odporne na trudne warunki środowiskowe. Dlatego właśnie rasy bydła wywodzące się z terenów górzystych, takie jak RP i ZR, odznaczają się silnymi nogami i twardymi racicami. Natomiast rasy z terenów nadmorskich, np. ZB, swoją dużą zdrowotność zawdzięczają zahartowaniu organizmu przy silnych wiatrach.
Cechy ras zachowawczych
Krowy ras zachowawczych cechuje ponadto dobre wykorzystanie pasz objętościowych, co wpływa na wysokie przyrosty masy ciała. Zwierzęta te cechuje także niewybredność w doborze paszy, a przy niedoborach pożywienia niektóre krowy potrafią nawet ograniczyć wydajność w laktacji, prowadząc również do szybkiej redukcji kondycji.
Jakie znaczenie ma utrzymanie ras autochtonicznych?
Z biologicznego punktu widzenia utrzymanie ras zachowawczych jest niezbędne dla utrzymania rezerwy genetycznej zapewniającej bioróżnorodność. Bardzo ważne jest, żeby nie utracić genów odpowiadających za przystosowanie zwierząt do panujących w danym rejonie warunków środowiskowych.
Oprócz tego rodzime rasy bydła doskonale nadają się do rolnictwa ekologicznego, dobrze sprawdzają się w chowie ekstensywnym i przyczyniają się do zminimalizowania degradacji środowiska naturalnego. Nie można zapomnieć również o tym, że rasy autochtoniczne wiążą się z kulturą i tradycją danych rejonów, więc mają bardzo duże znaczenie etnograficzne i krajobrazowe.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
[…] „Pogłowie bydła w Polsce zdominowane jest przez rasy napływowe. Ponad 98% zwierząt w hodowli bydła mlecznego stanowią przedstawiciele rasy holsztyńsko-fryzyjskiej (HF). Z czego odmiana czarno-białej HF-a stanowi 95%, a odmiana czerwono-biała już tylko 3,5% polskiej populacji bydła mlecznego. Pozostałe 2% to głównie bydło simentalskie (ok. 0,8% populacji), nieliczni przedstawiciele innych ras zagranicznych, takich jak montbéliarde, czy jersey, oraz przedstawiciele ras rodzimych stanowiących zaledwie 0,13% populacji bydła mlecznego. Pogłowie bydła mięsnego w Polsce w prawie 85% zdominowały natomiast dwie francuskie rasy: limousine i charolaise.” – https://www.agrofakt.pl/bioroznorodnosc-bydla-na-terenach-polski/ […]
[…] Population of cattle in Poland is dominated by foreign breeds. More than 98% of the animals in dairy farming are the representatives of the Holstein-Friesian (HF). Black-and-white variety of HF contributes 95% and red and white variety 3.5% of the Polish population of dairy cattle. The remaining 2% is mainly Simmental cattle (approx. 0.8% of the population), few representatives of other international breeds, such as montbéliarde or jersey, and representatives of native breeds representing only 0.13% of the population of cattle milk. The number of beef cattle in Poland is dominated by the two French breeds: Limousin and Charolais (85%) – https://www.agrofakt.pl/bioroznorodnosc-bydla-na-terenach-polski/. […]