Czym jest rolnictwo biodynamiczne?

Obecnie rolnictwo biodynamiczne uznawane jest za rodzaj rolnictwa ekologicznego, powstało ono jednak zupełnie niezależnie. Czym się charakteryzuje i kto jest odpowiedzialny za jego powstanie?

W stosunkowo krótkim czasie rolnictwo biodynamiczne opracował jeden człowiek. I to w czasach gdy o ekologii prawie nikt nie myślał. Był nim myśliciel i filozof Rudolf Steiner. Te dwa określenia to jednak zdecydowanie za mało, gdyż zajmował się on wieloma dziedzinami: nauczaniem, malarstwem, architekturą, opracowywaniem nowych metod nauczania, literaturą, polityką i medycyną. Był człowiekiem bardzo uduchowionym. Twierdził nawet, że nawiązuje kontakty z duchami. Gdy zdobył sławę, wiele osób zwracało się do niego, aby rozwiązał jakiś problem. Tak powstały wyciągi z jemioły do leczenia raka, sprzedawane do dzisiaj pod nazwą Iskador, czy szkoły oparte na pedagogice waldorfskiej.

Wykłady o wiedzy duchowej i rolnictwie

Rudolf Steiner zajmował się wieloma dziedzinami: nauczaniem, malarstwem, architekturą, opracowywaniem nowych metod nauczania, literaturą, polityką i medycyną.

W 1923 r. Rudolf Steiner został poproszony o opracowanie metod, które można zastosować w rolnictwie, tak aby uzyskiwane plony były wyższe, bez narażania środowiska czy dobrostanu zwierząt. Za początek rolnictwa biodynamicznego uznaje się cykl 8 wykładów wygłoszonych między 7 a 16 czerwca 1924 r. w Kobierzycach na Dolnym Śląsku, w majątku hrabiego Carla von Keyserlinga, pt. „Podstawy wiedzy duchowej dla powodzenia w rolnictwie”.

Założenia

Pierwszym założeniem Steinera był wpływ rytmów kosmicznych i położenia księżyca na cykl życiowy roślin i zwierząt. Wykonując rożne zabiegi, należy więc korzystać z kalendarza biodynamicznego. Podaje on dokładne daty, nawet co do godziny, kiedy można wykonać siew poszczególnych roślin. Zostały one podzielone na dające plon z kwiatu, korzenia czy liścia. Kalendarz agroastronomiczny jest obecnie opracowywany przez Marię Thun i Matthiasa Thuna, nosi tytuł Dni siewu.

Sąsiedztwo roślin

Kolejnym zagadnieniem, na które zwrócił uwagę Steiner, było sąsiedztwo roślin. Należało obok siebie uprawiać gatunki, które wzajemnie się stymulują, np. marchew i por, sałatę i rzodkiewkę, a unikać niekorzystnego sąsiedztwa, np. maliny i jeżyny. Dzisiaj wiemy, że rośliny na siebie oddziałują allelopatycznie (tzn. że ich wpływ na siebie wynika z wydzielanych przez rośliny substancji chemicznych), w dawnych czasach znano te mechanizmy po prostu z obserwacji.

Pierwszym założeniem Steinera był wpływ rytmów kosmicznych i położenia księżyca na cykl życiowy roślin i zwierząt. Wykonując rożne zabiegi, należy więc korzystać z kalendarza biodynamicznego.

Stosowanie preparatów

Kolejną cechą wyróżniającą rolnictwo biodynamiczne jest stosowanie preparatów o charakterze homeopatycznym. Oznaczone są one numerami od 500 do 508. Sporządza się je według ścisłych receptur (w dodatku w określone dni roku) z krowieńca, krzemionki i różnych ziół. Stosowane są one do oprysku gleby, roślin, a także kompostów. Mają aktywować, ożywić energię zawartą w materii, z której zbudowana jest gleba czy gatunki uprawne. Preparaty biodynamiczne są przyjazne glebie w przeciwieństwie do „nawozów sztucznych”, które są „obce”, pochodzą z zewnątrz i mogą zakłócać naturalne procesy.

Rolnictwo biodynamiczne

Obecnie mówiąc o rolnictwie biodynamicznym, podkreśla się te jego elementy, które uważane są przez wielu za irracjonalne. Nie należy jednak zapominać, że Steiner jako jeden z pierwszych zauważył możliwość degradacji środowiska przez zbyt intensywne gospodarowanie, zwrócił uwagę na właściwe podejście do zwierząt, a także podkreślał ważną rolę nawożenia naturalnego i optymalnego płodozmianu.

Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!