Produkcja rozsady papryki krok po kroku

Papryka (Capsicum annuum L.) do niedawna uprawiana była głównie pod osłonami. Jednak coraz częściej uprawia się ją także w polu, w otwartym gruncie. Bowiem jej odmiany charakteryzują się mocnym, zwartym pokrojem, sztywnymi pędami i mocnym systemem korzeniowym.

Owoce mają długie szypułki, ponadto są grubościenne, wyrównane co do wielkości i kształtu oraz wybarwiają się nawet w niesprzyjających warunkach. W uprawie papryki w Polsce widać wyraźne zrejonizowanie — uprawa polowa obejmuje Lubelszczyznę, Sandomierskie, okolice Grudziądza i Włocławka, a uprawa pod osłonami, przeważnie w nieogrzewanych tunelach foliowych — zasadniczo obejmuje rejon Radomia i z mniejszym areałem upraw — Podkarpackie i południową Wielkopolskę.

Z okolic Radomia pochodzi ok. 80% krajowych zbiorów papryki, a to dzięki m.in. szczególnemu układowi warunków klimatycznych. Dodatkowo gwałtowny rozwój, potrzeba optymalizacji upraw i zbytu owoców spowodowała powstanie licznych grup producenckich. Zaś Papryka Przytycka znalazła się (28 lipca 2011 r.) na liście Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Większość odmian z Rejestru Odmian COBORU nadaje się do upraw pod osłony. Jednak coraz częściej sadzi się je również w polu. Należy mieć na uwadze, że papryka nie posiada tak szerokiego spektrum odporności, jak np. pomidor, a także atakowana jest przez choroby i szkodniki. Mimo wszystko rośliny, w zależności od odmiany, charakteryzują się wysoką/umiarkowaną odpornością lub tolerancją na choroby. Pamiętajmy, że im gorsze stworzymy warunki uprawy, tym większą tolerancją na zaburzenia fizjologiczne powinny cechować się odmiany. Natomiast o atrakcyjności handlowej odmiany decyduje rynek/konsument, a o przydatności — plenność, wczesność i tempo wybarwienia.

Paprykę w Polsce uprawia się wyłącznie z rozsady przygotowanej pod osłonami. Do jej produkcji wykorzystujemy torf wysoki, brykietowany substrat kokosowy lub ich mieszanki. Aby oszczędzić miejsce w ogrzewanej mnożarce/szklarni, nasiona wysiewa się pod koniec lutego do połowy marca. Robi się to w skrzynki wysiewne wypełnione substratem i przysypuje drobnym, wyprażonym piaskiem. Podłoże utrzymuje dłużej wilgoć. Z kolei przesychająca powierzchnia piasku uniemożliwia rozwój glonów, grzybów saprofitycznych (odżywiających się martwą materią organiczną). Zniechęca to również ziemiórki — małe muchówki, których larwy żerują w podłożu, podgryzają korzenie i pędy. Muchówki osłabiają młode rośliny i stwarzają warunki do rozwoju infekcji grzybowych.

Gdy siewki wykształcają pierwszy liść właściwy, należy je przepikować (przesadzić) do doniczek lub pierścieni o pojemności 0,5–0,8 dm³ napełnionych substratem torfowym. Najlepiej, żeby posiadał certyfikaty jakościowe, bowiem to gwarantuje czystość biologiczną oraz odpowiednie parametry. Świadczy to również o tym, że pozyskano go i wyprodukowano z dbałością o ochronę środowiska.

W czasie kiełkowania i wschodów temperatura powinna wynosić 22–27ºC. Następnie należy utrzymywać ją w granicach 16–22ºC. Trzeba pamiętać również o podlewaniu i stopniowym rozstawianiu doniczek z młodymi roślinami, które konkurując o światło, mogą się wyciągać.

Prawidłowa produkcja rozsady papryki trwa 8 tygodni. Rośliny po zahartowaniu, w fazie tworzenia paków kwiatowych i wysokości 15–20 cm są gotowe do sadzenia.

Jeżeli planujemy sadzenie papryki w polu, od kwietnia do maja, kiedy jest większa intensywność światła niż wczesną wiosną, to najlepszym rozwiązaniem będzie produkcja rozsady papryki w wielodoniczkach (multiplatach) o 54 komorach. Multiplaty napełniamy substratem, wysiewamy pojedynczo nasiona do każdej komory, następnie zraszamy i zapewniamy odpowiednią temperaturę. Aby nie doprowadzić do nadmiernego wysuszenia podłoża, można multiplaty okryć białą włókniną. Pamiętajmy o regularnym podlewaniu (papryka bowiem nie lubi przesuszenia), jak również o zachowaniu ostrożności przy odkrywaniu. Bowiem zbyt gwałtowne może poderwać kiełkujące nasiona/siewki. W celu zapewnienia cyrkulacji powietrza wokół zewnętrznych ścian komór, a tym samym zapobiegania zwijaniu się korzeni, multiplaty powinno się ustawić na ażurowych stołach lub stelażach.

Rozsada papryki może być szczepiona na podkładkach wyselekcjonowanych z dzikich form rodzaju Capsicum (Buster F1, Snooker F1) metodą japońską. Wymaga to utrzymania wilgotności powietrza podczas zrastania na poziomie 75%. Ważna jest również czystość i porządek w obiektach, w których rozsada papryki jest szczepiona. Szczepienie jest/może być efektywnym sposobem na przeciwdziałanie chorobom odglebowym, a dodatkowo może poprawiać plonowanie. Wśród producentów papryki nie brakuje zwolenników tej metody produkcji rozsady papryki.