Samosiewy rzepaku: uciążliwe przy uprawie roślin następczych
Po zbiorach rzepaku na ściernisku pozostaje sporo nasion, które osypały się z łuszczyn. Nie trzeba długo czekać, by zaczęły one kiełkować. W tym roku wybitnie sprzyja temu ciepła i wilgotna pogoda. Jak zwalczać samosiewy rzepaku, które utrudniają uprawę roślin następczych?
Samosiewy rzepaku, rozwijające się na ściernisku po zbiorach, nie są niczym pożądanym i traktowane są na równi z rozpoznawalnymi chwastami. Niestety, nie da się ich w stu procentach wyeliminować, gdyż naturalną cechą rzepaku jest nierównomierne dojrzewanie i osypywanie się łuszczyn. Niektóre zaczynają kiełkować od razu po osypaniu, inne mogą pozostać w uśpieniu nawet przez kilka lat, powodując problemy z zachwaszczeniem w kolejnych sezonach.
Gdy dojrzeją i osypują się, stają się kolejnym źródłem niepotrzebnie kiełkujących nasion, pogarszają też jakość plonu głównego następującego po rzepaku.
– Samosiewy rzepaku są o tyle uciążliwe, że gdy dojrzeją i osypują się, stają się kolejnym źródłem niepotrzebnie kiełkujących nasion, pogarszają też jakość plonu głównego następującego po rzepaku, a także zwiększają ryzyko pojawienia się szkodników – wyjaśnia pan Robert, rolnik z okolic Dobrego Miasta (woj. warmińsko-mazurskie). – Dobrym rozwiązaniem, aby ograniczyć ilość nasion rzepaku na ściernisku, jest przeprowadzenie zabiegu klejenia łuszczyn przed zbiorami. Znacząco obniża to osypywanie się nasion i zmniejsza późniejsze zachwaszczenie.
Na klejenie łuszczyn w tym roku jest już jednak zdecydowanie za późno. Większość pól rzepaku została już skoszona. W tym momencie aby ograniczyć kiełkowanie nasion na polu, warto wykonać zabiegi z wykorzystaniem preparatów zawierających glifosat, które znacznie zmniejszają ryzyko pojawienia się samosiewów.
Powiązane: Desykacja rzepaku: konieczność czy wybór?
