Technologia uprawy rzepaku – od siewu do zbioru
Rzepak ozimy to najważniejsza roślina oleista, której powierzchnia uprawy w Polsce pokrywa około 800 tys. hektarów. Tylko odpowiednia technologia uprawy rzepaku ozimego pozwoli uzyskać satysfakcjonujące plony wysokiej jakości.
Pierwszą rzeczą, którą należy się zająć przy planowaniu siewu rzepaku jest odpowiedni dobór odmiany. To właśnie od prawidłowego wyboru odmiany rozpoczyna się uprawa rzepaku ozimego.
Spis treści
Najważniejszy właściwy dobór odmiany
Przy doborze odmiany w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na wielkość i stabilność plonowania oraz na zdolności adaptacyjne odmiany do warunków klimatyczno-glebowych panujących w danym gospodarstwie. Ważna jest również mrozoodporność odmiany, czyli zdolność do przetrwania zimy wraz z towarzyszącymi jej zjawiskami atmosferycznymi, do których zaliczyć należy m.in. silny mróz, odwilż, nasłonecznienie, obecność pokrywy śnieżnej oraz wysuszający wiatr. Coraz większe znaczenie odgrywa także odporność odmiany na choroby. W poprzednim roku doświadczyliśmy znacznego wzrostu rozwoju chorób grzybowych. Dlatego wybrana przez nas odmiana powinna cechować się dużą odpornością na najpopularniejsze choroby grzybowe. Duże znaczenie odgrywa także elastyczność pod względem terminu siewu. Po dokonaniu wyboru odmiany należy skupić się na zagadnieniu, jakim jest technologia uprawy rzepaku ozimego w gospodarstwie.
Technologia uprawy rzepaku ozimego – wybór stanowiska
Wybierając stanowisko pod rzepak powinniśmy kierować się przede wszystkim właściwościami podłoża oraz kulturą gleby. Rzepak zaliczany jest bowiem do roślin o dużych wymaganiach glebowych. Podłoże przeznaczone pod uprawę rzepaku powinno mieć dobrą strukturę, a także odpowiednią zdolność do wchłaniania i magazynowania wody.Ważny jest również stan fitosanitarny podłoża. Nie zaleca się uprawy rzepaku na stanowiskach lżejszych, a także zwięzłych i zlewnych. Rzepak nie jest również rośliną, którą można zagospodarowywać odłogi.
Przedplony dla rzepaku ozimego
Dla rzepaku ozimego najlepszy przedplon stanowią rośliny strączkowe oraz mieszanki zbożowo-strączkowe. Rzepak bardzo dobrze rośnie również po wczesnych ziemniakach oraz po zbożach. Uprawa rzepaku możliwa jest również po trawach pastewnych, do których należy m.in. lucerna oraz koniczyna czerwona. Najczęściej jednak rzepak uprawia się po zbożach ozimych. Nie zaleca się uprawy rzepaku po rzepaku oraz po innych roślinach kapustnych, gdyż zwiększa się wówczas ryzyko porażenia plantacji przez kiłę kapusty. Należy również unikać uprawy rzepaku po grochu, ponieważ sprzyja to rozwojowi zgnilizny twardzikowej.
Przygotowanie stanowiska pod rzepak ozimy
Stanowisko pod rzepak powinno zostać starannie przygotowane wraz z wykonaniem zestawu uprawek pożniwnych oraz przedsiewnych. Technologia uprawy rzepaku ozimego w przypadku uprawy po zbożach polega m.in. na zerwaniu ścierniska poprzez wykonanie podorywki i talerzowania na głębokość ok. 5 cm. Orkę siewną należy wykonać na głębokość ok. 25 cm. Po jej wykonaniu pole należy wyrównać w celu zapobiegnięcia zaschnięciu brył. Stosując orkę w późniejszym terminie warto zastosować wał kruszący oraz ugniatający. Z kolei uprawę przedsiewną należy wykonać z użyciem agregatu uprawowego. Rzepak jest rośliną wymagającą dużej ilości wilgotnego powietrza. Optymalna ilość opadów dla rzepaku ozimego powinna mieścić się w przedziale od 600 do 700 mm rocznie. Okresem krytycznym zapotrzebowania roślin na wodę jest okres kwitnienia i dojrzewania.
Siew rzepaku ozimego
Rzepak ozimy sieje się na głębokość 1,5-2 cm w dobrze przygotowaną glebę. Norma wysiewu dla rzepaku wynosi ok. 3,5 kg/ha. Taka ilość zapewnia obsadę na poziomie 70-80 roślin na powierzchni 1 m2. Rzepak należy wysiewać wcześnie i terminowo. Najwcześniej siew rzepaku ozimego przeprowadza się w północno-wschodniej części Polski – 10 sierpnia. Z kolei w Polsce centralnej optymalnym terminem siewu rzepaku ozimego jest 20 sierpnia. W Polsce zachodniej rzepak wysiewa się 25 sierpnia. Opóźnienie siewu rzepaku ozimego o tydzień może spowodować spadek plonu o 8%, a siew opóźniony o 14 dni może doprowadzić do obniżki plonu o nawet 15%.
Technologia uprawy rzepaku – nawożenie
Rzepak ozimy zaliczany jest do roślin o dużych wymaganiach pokarmowych, które musi pokryć zarówno z zasobów naturalnych gleby, jak również uzupełniając je dzięki stosowaniu nawożenia organicznego, mineralnego, jak również dolistnego. Aby wytworzyć 1 tonę nasion rzepak potrzebuje 50 kg azotu, 50 g potasu, 50 kg wapnia, 24 kg fosforu, a także 8 kg magnezu i 8 kg siarki. Ważne jest również zaopatrzenie roślin w mikroskładniki, takie jak bor, mangan, miedź, cynk oraz molibden.
Niezwykle ważnym elementem w technologii uprawy rzepaku ozimego jest jesienne nawożenie. Jego głównym celem jest wykształcenie przez rośliny silnego systemu korzeniowego oraz odpowiednio odżywionej rozety. Rzepak potrzebuje wówczas odpowiedniej ilości azotu, fosforu oraz potasu. Ważne jest również zaopatrzenie roślin w magnez oraz siarkę i bor. Z kolei celem wiosennego nawożenia rzepaku jest regeneracja uszkodzeń powstałych po zimie oraz odpowiednie zaopatrzenie roślin w azot, siarkę i mikroskładniki. W pierwszej kolejności doglebowo należy dostarczyć makroelementy. Natomiast mikroskładniki należy stosować nalistnie, dlatego też ich aplikacja powinna odbyć się nieco później, kiedy rośliny zregenerują się po zimie.
Ochrona rzepaku przed agrofagami
Do najgroźniejszych szkodników rzepaku zalicza się słodyszek rzepakowy, chowacz brukwiaczek, chowacz czterozębny, chowacz podobnik, pryszczarek kapustnik oraz mszyca kapuściana. Groźnymi chorobami rzepaku ozimego są sucha zgnilizna kapustnych, wertycylioza rzepaku, cylindrosporioza, zgnilizna twardzikowa, zgorzel siewek, czerń krzyżowych, mączniak prawdziwy oraz mączniak rzekomy kapustnych, a także szara pleśń. Straty w plonach powodowane przez szkodniki i choroby mogą wynieść od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu procent.
Technologia uprawy rzepaku ozimego obejmuje również odpowiednią ochronę plantacji.
Ważnym elementem ochrony rzepaku przed agrofagami jest systematyczny monitoring. Zwalczanie szkodników rzepaku możliwe jest dzięki łączeniu metody agrotechnicznej, mechanicznej oraz chemicznej. O podjęciu decyzji związanej w wykonaniem zabiegu chemicznego z wykorzystaniem środków ochrony roślin decyduje przekroczenie progu ekonomicznej szkodliwości przez konkretny gatunek szkodnika. Chemiczną ochronę rzepaku przed chorobami można rozpocząć jeszcze przed siewem poprzez zaprawianie nasion. Ważną metodą ochrony rzepaku przed chorobami grzybowymi jest stosowanie oprysków w trakcie okresu wegetacyjnego, w zależności od stopnia zaawansowania choroby.
RGT Jakuzzi – nowa odmiana mieszańcowa rzepaku
RGT Jakuzzi jest polecaną nową mieszańcową odmianą rzepaku, której niewątpliwą zaletą jest wysoka zdolność do adaptacji w różnych warunkach klimatyczno-glebowych. Odmiana ta należy do grupy pierwszych odmian tzw. jakościowej odmiany rzepaku. RGT Jakuzzi bardzo dobrze plonuje nie tylko na bardzo dobrych stanowiskach, ale również na stanowiskach słabszych. W doświadczeniach rozpoznawczych COBORU w 2019 roku uzyskała wyniki na poziomie 104% wzorca. W trudnym sezonie 2018/2019 rzepak Jakuzzi według wstępnych wyników doświadczeń uzyskał plon 40,4 dt/ha.
Odmianę wyróżnia średnio wczesny termin kwitnienia i dojrzewania oraz średnia wysokość roślin. Oprócz tolerancji na wirus żółtaczki rzepy TuYV, a także podwyższonej odporności na suchą zgniliznę kapustnych Phoma odmiana charakteryzuje się wysokim potencjałem plonowania. Rzepak RGT Jakuzzi jest odmianą o dobrej zimotrwałości i wysokiej odporności na wyleganie i osypywanie nasion tolerującą okresowe niedobory wody. Odmianę wyróżnia również wysoki poziom kwasów Omega-3.
Rzepak ozimy RGT Jakuzzi dostępny w portfolio firmy Agro Technika (przejdź do zakupu RGT Jakuzzi). Nasiona dostępne są z w różnych zaprawach: CRUISER OSR 322 FS, SCENIC GOLD lub SCENIC GOLD + BUTEO START.
Więcej informacji o odmianie uzyskać można pod numerem telefonu +48 505 227 032.
Artykuł zawiera lokowanie produktu i ma charakter promocyjny.
