Wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie
Konieczność poszukiwania rozwiązań racjonalizujących koszty nawożenia azotowego sprawiła, że bakteriami azotowymi zainteresowało się wielu rolników. Jednak optymalizacja kosztów to nie jedyna korzyść, jaką daje wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie.
Pozyskiwanie azotu z powietrza pozwala nie tylko uzupełnić deficyt tego składnika pokarmowego przy zmniejszonych dawkach nawozów mineralnych. Jest także niezwykle wydajnym sposobem budowania wysokiego plonu przy pełnej dawce. Azot pobrany z powietrza i dostarczony roślinom nie jest wliczony w bilans nawożenia azotowego. Dlatego jest to propozycja nie tylko dla rolników szukających oszczędności, ale i wszystkich stawiających na wysoką wydajność.
Rodzaje bakterii wiążących azot z powietrza?
Warto zwrócić uwagę na fakt, że na rynku pojawiło się kilka typów produktów zawierających mikroorganizmy, które określane są jako bakterie azotowe. Bardzo istotne jest to, że mają one odmienne od siebie mechanizmy działania. Wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie wykorzystujące nitrogenazę możemy zaobserwować u trzech typów bakterii.
Wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie pozwala zaoszczędzić na nawozach, jednak to nie jedyna możliwa korzyść.
Bakterie symbiotyczne, np.: Rhizobium, Bradyrhizobium, Azorhizobium, Sinorhizobium, Frankia, to bakterie wiążące azot z powietrza w symbiozie z roślinami bobowatymi. Po skolonizowaniu korzeni, wytwarzają na nich narośla, brodawki, zdolne do asymilowania azotu atmosferycznego.
Drugim typem bakterii azotowych są bakterie asymbiotyczne. Zaliczamy do nich grupy: Azotobacter, Azospirillum, Pseudomonas lub Azomonas. Aplikuje się je doglebowo, przed siewem roślin uprawnych. Docelowo mają one skolonizować ryzosferę i absorbować N2. Jednak proces ten zachodzi w sytuacji ograniczonej dostępności tlenu oraz pozostałych form azotu. Większość preparatów dostępnych w sprzedaży zawiera właśnie ten typ bakterii.
Trzeci sposób na wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie oferują nam endofity. W odróżnieniu od wcześniej wymienionych aplikuje się je dolistnie. Dostają się one zatem do wnętrza roslin przez otwarte aparaty szparkowe. Bakterie te nie są zwalczane przez system immunologiczny rośliny, mogą więc swobodnie przemieszczać się w jej wnętrzu i kolonizować fyllosferę. Do bakterii wykorzystujących ten sposób działania zaliczamy Herbaspirillum, Gluconacetobacter czy Methylobacterium znane z preparatu BlueN®.
Na czym polega wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie Methylobacterium?
Bakterie Methylobacterium symbioticum SB0023/3 T zasiedlają nadziemne części roślin i wykorzystując enzym nitrogenaza, asymilują azot poprzez liście. Intensyfikują one wzrost roślin przez cały cykl wegetacji. Co ważne wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie w tym wariancie odbywa się niezależnie od dostępności azotu w glebie.
Bakterie zawarte w BlueN® tworzą w fyllosferze kolonie o różowym zabarwieniu. Produkują one absorbującą światło UVA i UVB metylobaminę. Światło odbijane jest na chloroplasty sąsiadujących komórek, czego efektem jest intensyfikacja fotosyntezy. Dzięki temu roślina wytwarza więcej energii, którą wykorzystuje do aktywowania kompleksu nitrogenazy i finalnie do przekształcenia azotu atmosferycznego N2 w formę dostępną dla roślin, czyli NH4+.
Ile azotu można uzyskać z powietrza?
Wiązanie azotu atmosferycznego przez Methylobacterium symbioticum SB0023/3 T pozwala na dostarczenie roślinom minimum 30 kg dodatkowego azotu. Przy sprzyjających warunkach i w uprawach o długim okresie wegetacji ilość dostarczonego roślinom azotu z powietrza może wahać się nawet w przedziale 50-100 kg.
Efektywność preparatu BlueN® potwierdziły liczne doświadczenia ścisłe. Jednak skuteczne wiązanie azotu atmosferycznego przez bakterie Methylobacterium Symbioticum zostało sprawdzone także przez rolników. Warto sięgnąć także po ich opinie na temat bakterii wiążących azot.
Artykuł zawiera lokowanie produktu i ma charakter promocyjny.
