Zgnilizna szyjki cebuli – staje się coraz powszechniejsza
Zgnilizna szyjki cebuli staje się coraz bardziej powszechna. Choroba notowana jest przeważnie w okresie przechowywania. Jak wszystkie choroby ujawniające się w chłodniach czy przechowalniach infekcja roślin ma miejsce w czasie wegetacji na polu.
Spis treści
Opis sprawcy choroby
Grzyby Botrytis aclada i B. allii powodujące tę chorobę infekują także por i czosnek. Patogeny należą do kompleksu czynników infekcyjnych powodujących zgorzel siewek. W wyniku porażenia tkanka liścieni i liści zamiera od wierzchołka. W okresie wegetacji aż do zbioru choroba rozwija się najczęściej bezobjawowo. Miejsca, przez które zachodzi infekcja to wierzchołek szyjki cebuli oraz uszkodzenia mechaniczne na łuskach zewnętrznych. Patogen wytwarza obfity szary nalot z czarnymi skupieniami zarodników zwanych mikrosklerocjami.
Występowanie choroby na świecie
Rodzaj Botrytis to rodzaj grzybów o wielkim znaczeniu gospodarczym na całym świecie. Gatunki Botrytis są w stanie zainfekować ponad tysiąc gatunków roślin żywicielskich, w tym rośliny dwuliścienne i jednoliścienne. W Polsce patogeny te są coraz częściej spotykane.
Straty gospodarcze powodowane przez zgniliznę szyjki cebuli
Choroba na plantacjach nasiennych niekorzystnie wpływa na jakość nasion, które mogą stanowić pierwotne źródło infekcji. Ponieważ sprawcy są saprotrofami, nasilenie choroby może być wysokie w rejonach uprawy cebuli. Z opisaną chorobą może współrzędnie wystąpić bakteryjne gnicie cebul. Botrytis aclada i B. allii stanowią problem podczas przechowywania, szczególnie gdy cebula jest zbierana w stanie niedojrzałym. Choroba może powodować ponad 30% utratę plonów.
Symptomy choroby i jej identyfikacja
Objawy choroby trudno dostrzec w okresie wzrostu i podczas zbioru. Pierwotne źródła choroby to: gleba ze sklerocjami, zakażone nasiona, zakażony materiał wysadkowy, cebula dymka, ząbki czosnku, resztki pożniwne, w tym głównie cebule pozostawione w polu. Symptomy chorobowe początkowo obserwuje się na łuskach w okolicy szyjki. Są one wodniste, a następnie w miarę wzrostu grzyba łuski na szyjce stają się brązowe. Często patogen wytwarza zarodniki na zewnątrz cebul, a pomiędzy łuskami można czasem zobaczyć grzybnię. Miejsca zainfekowanych cebul są gąbczaste i zapadnięte. Wzmożonemu rozwojowi choroby sprzyja przedłużenie okresu wegetacji do września i wilgotna pogoda, także wysoka wilgotność i opady deszczu.
Metody ograniczania choroby
Zapobieganie chorobie polega na:
- stosowaniu zdrowych nasion – wolnych od chorób;
- przyoraniu resztek roślinnych, mogących być źródłem infekcji;
- stosowaniu przemienności uprawy warzyw;
- unikaniu długotrwałego dosuszania cebuli na polu po jej wykopaniu;
- unikaniu uszkadzania szyjek cebuli i samych cebul, zwłaszcza podczas zbioru;
- dokonywaniu selekcji negatywnej porażonych cebul;
- przechowywaniu cebuli w pomieszczeniach o dobrych parametrach (wentylacja, temperatura i wilgotność).
Chemiczne zwalczanie zgnilizny szyjki cebuli
Zaprawianie nasion cebuli środkiem Maxim 480 FS chroni przede wszystkim siewki przed zgorzelą siewek, powodowaną między innymi przez sprawców zgnilizny szyjki cebuli. Z kolei ochrona cebuli przed szarą pleśnią w okresie wegetacji środkami z grup: anilinopirimidyny + fenylopirole, anilidy + triazole, karboksymidy + triazole ogranicza zgniliznę szyjki cebuli.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
