Jak sobie radzić z żółtą karłowatością jęczmienia?
Żółta karłowatość jęczmienia to najbardziej niszczycielska choroba wirusowa zbóż na całym świecie. Kompleks przenoszonych przez wirusów określany jest właśnie jako wirus żółtej karłowatości, a objawy chorobowe jako żółta karłowatość jęczmienia, ponieważ zostały one po raz pierwszy opisane w jęczmieniu. Wirus ten zagraża niestety innym zbożom. Czy da się mu jednak zaradzić?
Choroba spowodowana jest kilkoma gatunkami wirusów przenoszonych przez mszyce zbożowe, a przede wszystkim mszycę czeremchowo-zbożową (Rhopalosiphum padi) oraz mszycę zbożową (Sitobion avenae).
Żółta karłowatość jęczmienia powoduje żółkniecie liści jęczmienia lub ich chlorozę, a gdy infekcja występuje we wczesnym etapie rozwoju rośliny, zahamowuje ich wzrost i powoduje karłowatość. Często wskazówką do zdiagnozowania porażenia roślin wirusami jest niewyrównanie łanu i ogniskowe występowanie skarlałych roślin.
Żółta karłowatość jęczmienia
Żółta karłowatość jęczmienia atakuje tylko rośliny z rodziny traw (Poaceae), w tym kukurydzę, zboża i wiele innych jednorocznych i wieloletnich traw uprawnych i chwastów. Nie wszystkie z nich wykazują po infekcji typowe objawy porażenia wirusem, ale mogą odgrywać znacząca rolę w rozprzestrzenianiu się choroby. Różne gatunki mszyc mogą przenosić wirusy, co w połączeniu z dużą ilością roślin żywicielskich sprawia, że wirusy te mogą przetrwać w różnych środowiskach i co roku istnieje realne niebezpieczeństwo, że plantacje zbóż mogą zostać nimi zainfekowane.
Spis treści
Objawy chorobowe
Żółta karłowatość jęczmienia ma dość wyraźne objawy. To przebarwienia, sztywnienie lub zwijanie się liści, zamieranie tkanki liści, zahamowanie rozwoju roślin, zmniejszenie krzewienia, a nawet zamieranie roślin. Przebarwienia na liściach mogą być intensywnie żółte u jęczmienia, czerwono-pomarańczowe u pszenicy; żółte w pszenżycie; fioletowo-czerwonawe u owsa i rdzawo-brązowe u żyta. Odbarwianie liści zaczyna się na ich szczycie i postępuje w dół do ich podstawy na źdźble.
Zahamowanie wzrostu korzeni
Obserwuje się również zahamowanie wzrostu korzeni zbóż (korzenie są sczerniałe i nie mają nowych odrostów) – jest to bardzo ważny objaw infekcji żółtą karłowatością jęczmienia. Słabo rozwinięty system korzeniowy nie może zapewnić nadziemnej części roślin wystarczającej ilości wody i składników odżywczych do utrzymania prawidłowego wzrostu, co ma wiadome konsekwencje, jeśli chodzi o wysokość i jakość plonu ziarna.
W czasie stresu suszy na obszarach pól z bardziej ubitą glebą…
W warunkach, kiedy może brakować wody pod koniec okresu wypełniania ziarna, rośliny zakażone o słabo rozwiniętych korzeniach często zamierają przed osiągnięciem dojrzałości fizjologicznej. Duża dostępność wody i składników odżywczych może złagodzić negatywny wpływ wirusów na wysokość plonu.
Charakterystyczne objawy
W czasie stresu suszy na obszarach pól z bardziej ubitą glebą rośliny mają wyraźniejsze objawy choroby niż w miejscach, na których gleba jest pulchniejsza. Na polu widoczne są wówczas ogniskowe miejsca z niższymi porażonymi roślinami. Powoduje to wrażenie bardzo niewyrównanego łanu. Ten objaw jest szczególnie wyraźnie widoczny podczas kłoszenia zbóż. W tych ogniskach rośliny są najbardziej skarlałe, przebarwione na żółto i słabiej się kłoszą. Spadek plonu ziarna może dochodzić do ok. 30%.
Objawy porażenia pszenicy ozimej wirusem żółtej karłowatości jęczmienia
Należy wziąć pod uwagę, że objawy choroby można łatwo pomylić z niedoborem składników odżywczych, uszkodzeń przymrozkowych lub mrozowych, uszkodzeń herbicydowych, suszy lub innych infekcji wirusowych. Ponadto objawy porażenia żółtą karłowatością jęczmienia są bardzo zmienne i zależą od takich czynników jak: gatunek rośliny uprawnej i jej odmiany, szczep wirusa, warunki pogodowe, żyzność gleby, ubicie gleby i stadium rozwojowe zboża w czasie infekcji.
Do porażenia dochodzi krótko po wschodach roślin. Najczęściej w okresie długiej i ciepłej jesieni, ale również w każdej fazie rozwojowej zboża. Im młodsze rośliny zostają zainfekowane, tym poważniejsze są skutki tej choroby. Należy zadbać o kontrole plantacji od wschodów.
Młode mszyce na liściu zboża. Obok mała drapieżna larwa bzyga. W prawym górnym rogu uskrzydlona forma mszycy
Wirusy przenoszą mszyce
Żółta karłowatość jęczmienia z traw i niektórych upraw na plantacje zbóż przenoszona jest przez mszyce. Nasilenie choroby waha się z roku na rok i zależy od lokalizacji z powodu złożonej interakcji między mszycami, pogoda, wirusami i roślinami. Znane są metody agrotechniczne ograniczające możliwości wystąpienia wirusów, np. opóźnianie siewu, ale nie ma on większego sensu, gdyż zwykle powoduje spadek plonu. W tej chwili można dodatkowo zaprawić ziarno siewne zaprawami insektycydowymi. Dość skutecznie zwalczają mszyce w początkowych stadiach rozwoju zboża (do fazy 3 liści). Ponadto należy monitorować przebieg pogody i sprawdzać, czy mszyce nalatują na zboża.
Szczególną uwagę należy zwrócić na plantacje zbóż położone w pobliżu pól kukurydzy na ziarno. Na tej uprawie mszyce występują bardzo licznie i pod koniec wegetacji kukurydzy uskrzydlone osobniki przelatują na młode plantacje zbóż ozimych.
Zwalczanie mszyc
W celu jak najskuteczniejszego zwalczenia mszyc, należy rozważyć zaprawienie ziarna siewnego zaprawą insektycydową, Będzie potrzebne również regularne prowadzenie monitoringu mszyc, a w przypadku przekroczenia progu szkodliwości wykonać zabieg insektycydem.
Monitoring – żółte tablice lepowe
Żółta tablica lepowa
Do stwierdzenia momentu nalotu mszyc można wykorzystać żółte tablice lepowe, które można zawiesić na kołeczkach wbitych na obrzeżach plantacji. Żółty kolor wabi nalatujące owady, które przyklejają się do tablic, co pozwala określić moment ich nalotu. Zabieg insektycydem zaleca wykonać się jak najwcześniej po nalocie, gdyż zapobiegniemy wtedy żerowaniu mszyc i zniszczymy mniej organizmów pożytecznych, które pojawiają się na plantacjach zasiedlonych przez mszyce. Niestety, insektycydy zwalczające mszyce zabiją również większość owadów pożytecznych – drapieżców lub pasożytów mszyc.
Żółta karłowatość jęczmienia: wektory wirusów
Zdrowe rośliny mogą się zarazić tylko po tym, gdy żerowały na nich mszyce przenoszące wirusy żółtej karłowatością jęczmienia.
Wirusy nie mogą być przenoszone na nasionach i nie są rozprzestrzeniane w sposób mechaniczny.
Mszyce pobierają wirusy, kiedy żywią się sokiem z porażonych roślin (gospodarze wirusów), w procesie, który trwa od 1 do 48 godzin. Zanim wirusy mogą być przenoszone przez mszyce na inne uprawy, muszą przemieścić się w ciele mszyc do gruczołów ślinowych (trwa to ok. 4 dni). Raz zainfekowane mszyce przenoszą wirusy przez resztę ich życia, tj. ok. 3 tygodni. Wirusy nie są przenoszone na potomstwo mszyc, a nowo narodzone mszyce mogą pobrać wirusy jedynie przez żerowanie na zainfekowanej roślinie gospodarza. Przenoszenie wirusów do kolejnych roślin odbywa się wraz z śliną mszyc, która jest wydzielana podczas ich żerowania w celu rozmiękczenia tkanek roślin. Zakażenie układowe rośliny zachodzi, gdy wirusy są wprowadzone do tkanek przewodzących sitowych tzw. łyka. Dlatego tak ważne jest zwalczenie szkodników w odpowiednim momencie.
Nierówny łan spowodowany porażeniem wirusami żółtej karłowatości jęczmienia
opracowane na podstawie „Agroporadnika. Top Farms Nasiona”, nr 11/2015
***
Polecamy zapoznanie się z wątkiem poświęconym temu problemowi na forum portalu AgroFoto.pl
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
