Żywienie tuczników – jakimi zasadami należy się kierować?

Żywienie tuczników ma wpływ na ekonomiczne efekty tuczu. Zależą one głównie od tempa wzrostu oraz wielkości nakładów ponoszonych na wytworzenie jednostki przyrostu. Dominującą pozycję w nakładach ponoszonych na produkcję tuczników stanowią koszty paszy, które wahają się w granicach 60–80% wszystkich kosztów produkcji wieprzowiny.  W ostatnim czasie przemysł mięsny uzależnia cenę żywca wieprzowego od jego mięsności (% mięsa w tuszy). To oznacza, że jakość wyprodukowanego surowca wieprzowego ma również istotny wpływ na efektywność tuczu.

wsparcie za ubój trzody chlewnej

Koszty paszy to ok. 60-80% wszystkich kosztów

Na wielkość przyrostów dobowych, wykorzystanie paszy na 1 kg przyrostu i jakość tuszy wpływa wiele czynników natury genetycznej (rasa, krzyżowanie) oraz pozagenetycznej (płeć, wiek zwierzęcia, wartość pokarmowa paszy, dostęp do paszy, dostęp do wody, temperatura, wilgotność i warunki higieniczne w chlewni). Obecnie istnieją specjalne programy komputerowe, które w zależności od wyżej wymienionych czynników mogą ustalić aktualne zapotrzebowanie na składniki pokarmowe dla tuczników. Przy układaniu dawek pokarmowych i receptur mieszanek paszowych należy brać pod uwagę opisane czynniki, uwzględniając średnie parametry stada.

Obecnie istnieją specjalne programy komputerowe, które w zależności od wyżej wymienionych czynników mogą ustalić aktualne zapotrzebowanie na składniki pokarmowe dla tuczników.

Do tuczu przeznacza się warchlaki o masie ciała 20–35 kg. Powinny to być zwierzęta zdrowe, dobrze wyrośnięte i odrobaczone. Należy też pamiętać, aby do kojców dobierać zwierzęta wyrównane pod względem masy ciała i wieku.

Jak powinno wyglądać żywienie tuczników?

Można  przyjąć, że efektywność tuczu zależy głównie od wielkości dobowych przyrostów masy ciała i zużycia paszy na 1 kg przyrostu. Plan żywienia tuczników powinien uwzględniać 3 okresy: starter, grower i finiszer. W każdym z wymienionych okresów w dawkach pokarmowych dla tuczników musimy zapewnić odpowiedni poziom energii, białka, niektórych egzogennych aminokwasów (lizyny, metioniny, treoniny, tryptofanu), składników mineralnych (Ca, P, Na) i witamin (A, B, D, E i in.). Trzeba jednak pamiętać, że zapotrzebowanie tucznika na składniki pokarmowe zależy od jego masy ciała, tempa wzrostu i rodzaju tuczu (patrz rys. 1).

Żywienie tuczników

Żywienie tuczników powinno odbywać się w oparciu o odpowiednie składniki w paszy. Należy zwracać uwagę na wartość pokarmową mieszanek.

Tucz intensywny i ekstensywny

Obecnie stosowany jest przede wszystkim tucz mięsny, który możemy prowadzić w sposób intensywny bądź ekstensywny. Najczęściej w tuczu intensywnym stosujemy żywienie do woli (ad libitum), podczas którego tuczniki przez cały czas mają swobodny dostęp do paszy. Tucz intensywny charakteryzuje się dużymi przyrostami dobowymi (powyżej 700 g) i prowadzony jest najczęściej z zastosowaniem mieszanek pełnoporcjowych. Tucz ekstensywny można natomiast prowadzić w gospodarstwach, w których wykorzystuje się pasze gospodarskie (zboża, ziemniaki parowane, zielonki i in.) i mieszanki uzupełniające.

Ważne jest ustalenie zapotrzebowania pokarmowego.

Świnie potrzebują składników o wysokich wartościach pokarmowych.

Układanie odpowiedniej dawki dla tucznika

Przed ułożeniem dawki pokarmowej dla tucznika, niezależnie od rodzaju tuczu, najpierw musimy ustalić jego zapotrzebowanie. Dla współcześnie hodowanych ras i krzyżówek o wysokim potencjale genetycznym prawidłowa koncentracja energii metabolicznej w dawkach powinna wynosić 14–15 MJ w 1 kg suchej masy. Odpowiada to 12–13 MJ/kg mieszanki pełnodawkowej. Należy jednak pamiętać, że im tuczniki są młodsze, tym koncentracja energii w dawce powinna być większa, i odwrotnie. Przykładowo tuczniki w wieku powyżej 5 miesięcy wymagają ok. 13 MJ energii metabolicznej w 1 kg suchej masy paszy.

Żywienie tuczników pod nadzorem

Żywienie tuczników odgrywa decydującą rolę w osiąganiu dobrych wyników produkcyjnych. Co za tym idzie istotnie przyczynia się do opłacalności produkcji. W nowoczesnym żywieniu tuczników zwraca się uwagę na oszczędne gospodarowanie białkiem. Można to osiągnąć dzięki precyzyjnej optymalizacji składu i zawartości aminokwasów egzogennych w paszy. Ma to szczególne znaczenie dla ochrony środowiska, ponieważ ogranicza wydalanie przez zwierzęta produktów przemiany azotowej. Materiał pochodzi z czasopisma „Trouw i My”

Czy artykuł był przydatny?

Kliknij na gwiazdkę, by zagłosować

Ocena 4.2 / 5. Liczba głosów 5

Na razie brak głosów. Możesz być pierwszy!

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *