Nawożenie jabłoni po długiej zimie

Nawożenie jabłoni po długiej zimie jest jednym z ważniejszych zabiegów, jakie należy wykonać w sadzie wiosną. W warunkach klimatycznych Polski pogoda zimą często bywa zmienna, przez co temperatura gleby oraz jej zasobność w wodę i składniki pokarmowe po zimie są trudne do ocenienia.
Spis treści
Nawożenie jabłoni po długiej zimie – korzyści

Nawożenie jabłoni po długiej zimie zagwarantuje drzewom pobieranie składników pokarmowych w okresie kwitnienia oraz zawiązywania owoców
Wiosną szczególnie ważne jest zapewnienie zaopatrzenia drzew owocowych w odpowiednią ilość składników pokarmowych, dzięki którym możliwy będzie prawidłowy rozwój młodych liści i pędów. Nawożenie jabłoni po długiej zimie zagwarantuje im pobieranie składników pokarmowych w okresie kwitnienia oraz zawiązywania owoców (zapotrzebowanie na składniki mineralne w tym czasie jest bardzo duże). Każdy ze składników pokarmowych spełnia ważną rolę w odbudowie aktywności fizjologicznej jabłoni po zimowym spoczynku. Czynniki takie, jak: dłuższe dni, wzrost temperatury powietrza oraz zwiększające się nasłonecznienie umożliwiają pędom drzew rozpoczęcie wegetacji. Niestety system korzeniowy bardzo często pozostaje jeszcze uśpiony. Dopiero wzrost temperatury gleby powyżej 10°C pozwala systemowi korzeniowemu na rozpoczęcie pełnej aktywności.
Nawożenie jabłoni fosforem po długiej zimie
Po obfitych opadach śniegu zimą, jak również wczesną wiosną (marzec i początek kwietnia) po wiosennych roztopach, sadownik powinien liczyć się z obecnością dużej ilości wody w glebie. Wówczas warunki agrotechniczne na początku wegetacji są niekorzystne. Pojawia się również problem ograniczonego pobierania składników pokarmowych przez jabłonie wiosną.
Wśród makroskładników największe kłopoty są z pobieraniem fosforu, w mniejszym stopniu również azotu. Wówczas nawożenie jabłoni po długiej zimie jest szczególnie ważne. Optymalne zaopatrzenie jabłoni w fosfor wczesną wiosną zapewnia prawidłowy rozwój korzeni oraz na przyszłość wspomaga procesy podziału komórek w młodych zawiązkach owoców. Wpływa to korzystnie na wielkość owoców i wysokość plonu.
Nawożenie dolistne fosforem
W uprawie jabłoni zaleca się nawożenie dolistne fosforem w fazach różowego pąka, opadania płatków oraz na początku wybarwiania się owoców.
W przypadku ograniczonej aktywności systemu korzeniowego jabłoni w sadach po długiej i mroźnej zimie warto prowadzić dokarmianie dolistne jabłoni. Dzięki niemu możliwa będzie szybka regeneracja drzew po zimie oraz właściwe zaopatrzenie ich w składniki pokarmowe niezbędne w każdej fazie wegetacji jabłoni. Szczególną uwagę należy zwrócić na zaopatrzenie jabłoni w fosfor. Skuteczne zaopatrzenie w ten składnik drogą pozakorzeniową zapewni odpowiedni zapas energii, potrzebny do szybkiego wzrostu wiosną. W uprawie jabłoni zaleca się nawożenie dolistne fosforem w fazach:
- różowy pąk (BBCH 57),
- opadanie płatków (BBCH 67),
- początek wybarwiania się owoców (BBCH 81).
Wpływa ono korzystnie na wzrost korzeni, zwłaszcza w warunkach niskiej temperatury gleby i powietrza. Ponadto zwiększa tolerancję drzew owocowych na chłody i poprawia wielkość i jakość jabłek.
Nawożenie dolistne wapniem jabłoni po mroźnej zimie
Tylko odpowiednie nawożenie jabłoni po długiej zimie umożliwi drzewkom owocowym prawidłowy wzrost i rozwój.
Opóźnienie startu wegetacji powoduje skrócenie okresu od rozpoczęcia wzrostu drzew do początku kwitnienia jabłoni. Powoduje to również skrócenie czasu intensywnego pobierania wapnia przez jabłonie z gleby. Ogranicza to ilość wapnia zgromadzoną przez młode zawiązki owoców w początkowej fazie ich wzrostu. Dokarmianie dolistne preparatami zawierającymi wapń wczesną wiosną (zarówno przed, jak i po kwitnieniu) wspomaga przyszłe zaopatrzenie młodych zawiązków owoców w ten pierwiastek. Stymuluje również pobieranie wapnia z gleby i transport tego pierwiastka do najmłodszych części drzewa. Ponadto ogranicza występowanie chorób fizjologicznych związanych z niedoborem tego składnika w roślinach.
Tylko odpowiednie nawożenie jabłoni po długiej zimie umożliwi drzewkom owocowym prawidłowy wzrost i rozwój. Ograniczy również negatywne skutki pojawiających się w naszym klimacie anomalii pogodowych, które coraz częściej występują na początku sezonu wegetacyjnego.
