Nawożenie mineralne pomidora – praktyczne wskazówki
Nawożenie mineralne pomidora zapewnia roślinie niezbędne składniki pokarmowe do wytworzenia dobrego plonu. Warto poznać zasady związane z prawidłowym nawożeniem, by uniknąć błędów.
Pomidor należy do roślin średnio wrażliwych na zasolenie. Pobieranie składników pokarmowych jest uzależnione od fazy rozwojowej. Młode, przesadzone rośliny ze względu na słaby system korzeniowy muszą mieć dużo łatwo przyswajalnego fosforu. Podczas intensywnego wzrostu wegetatywnego pobierają najwięcej azotu, a podczas wiązania i wzrostu owoców pobierają duże ilości potasu.
Spis treści
Nawożenie mineralne pomidora
Nawożenie mineralne pod uprawę pomidorów gruntowych powinno być wykonane na podstawie analizy gleby. Nie jest to oczywiście żaden formalny wymóg. Jednakże wiedząc, jakich składników brakuje i w jakiej ilości, jesteśmy w stanie zapewnić brakujące pierwiastki w odpowiedniej dawce i proporcjach. Nawożenie mineralne pomidora, zwłaszcza w ostatnich latach niestety nie jest tanie. Także wiedząc, ile trzeba zastosować poszczególnych nawozów w przeciętnych warunkach, możemy trochę zaoszczędzić. Poza tym nadwyżki, które wprowadzimy do gleby nie będą pobrane przez rośliny. Będą bowiem wypłukiwane w głąb profilu glebowego i będą zanieczyszczać wody gruntowe.
Siewki pomidorów bez objawów niedoborów składników pokarmowych.
Analiza gleby to podstawa!
Pod uprawę warzyw i nawożenie mineralne pomidora, wykonujemy analizę metodą uniwersalną. Składniki pokarmowe oznaczane są w miligramach na 1 litr gleby, czyli na 1 dcm3 gleby. W takiej analizie oznaczane są następujące składniki: azot, fosfor, potas, wapń, magnez, chlorki, zasolenie i pH.
Pomidory najlepiej wykorzystują składniki pokarmowe z gleby, gdy są one tam w stosunku N:P:K wynoszącym 3:1:6. Oczywiście w przybliżeniu i w zależności od fazy rozwojowej. Jakie dokładnie powinny być optymalne zawartości składników pokarmowych w glebie? Podano je w poniższej tabeli.
Optymalna zawartość składników pokarmowych w uprawie pomidora gruntowego
| Składnik pokarmowy | Optymalna zawartość (mg/dm3 gleby) |
| azot | 150–200* |
| fosfor | 50–80 |
| potas | 180–250 |
| magnez | 70–90 |
| wapń | 1200–1500 |
*oczywiście azot jest podczas okresu wegetacji uzupełniany, zaś analiza wykonana w czasie jesieni, zimy czy wczesnej wiosny praktycznie nie wykaże tego składnika.
Jeśli chodzi o pH to najbardziej optymalne dla pomidorów powinno wahać się w granicach od 6,0 do 6,5. Jeżeli nawożenie mineralne pomidora nie zostało poprzedzone analizą gleby i stosuje się nawożenie na oko, to zwykle do gleby trafia 100–150 kg N, około 80–100 kg P i 150–200 kg K.
Niedobory fosforu na spodniej stronie liści, spowodowane nieumiejętnym hartowaniem rozsady.
Nawożenie fosforem i potasem
Zwykle całość nawożenia fosforowego i potasowego trafia do gleby przed posadzeniem rozsady w polu. Nawożenie fosforem można wykonać również jesienią w całości, stosując nawozy przed wykonaniem orki przedzimowej. Wcześniej jednak mieszamy je z wierzchnią warstwą gleby.
Nawożenie potasowe można podzielić, stosując około 70% przed sadzeniem rozsady, a resztę razem z ostatnią dawką azotu. Byłoby to najpóźniej w terminie pod koniec czerwca lub na początku lipca, kiedy rośliny zaczynają intensywnie wiązać owoce, a pierwsze z nich już rosną.
Nawozy mineralne z potasem nie powinny zawierać chlorków, czyli powinny to być siarczany potasu. Jeżeli nie chcemy stosować droższego siarczanu potasu, to sól potasową najlepiej w 60% musimy zastosować wczesną wiosną, aby doszło do wypłukania chlorków z nawozu. Możemy również część nawożenia wykonać solą potasową wczesną wiosną, a resztę w postaci siarczanu potasu przed sadzeniem rozsady.
Niedobory fosforu na roślinach rosnących w polu.
Nawożenie mineralne azotem
Nawożenie azotowe zwykle dzielimy na stosowane przed posadzeniem rozsady i pogłówne. Przed sadzeniem rozsady zwykle daje się połowę do 70% całej dawki azotu. Resztę dzielimy na jedną lub dwie dawki. Pierwszą dawkę pogłówną w ilości około połowy tego, co zostało do wysypania stosujemy, kiedy rośliny zaczynają intensywnie rosnąć. Odbywa się to zwykle w pierwszej dekadzie czerwca. Drugą dawkę wysypujemy pod koniec czerwca lub na początku lipca.
Opóźnione nawożenie mineralne pomidora w przypadku ostatniej dawki azotu może skutkować opóźnieniem dojrzewania owoców. Z tego też względu na plantacjach pomidorów azot może być stosowany najpóźniej do połowy lipca.
Jakie nawozy zastosować?
Nawożenie azotem przed sadzeniem rozsady zwykle wykonuje się stosując saletrzak. Natomiast nawożenie pogłówne, zwłaszcza posypowe, powinniśmy wykonywać albo saletrą amonową albo saletrą wapniową, jeżeli w glebie brakuje wapnia. Nie wyklucza się również saletrzaka, ale w przypadku kiedy wymiesza się go z glebą. Jest to bowiem nawóz mineralny przeznaczony do wymieszania z glebą. Pozostawiając go na powierzchni gleby, pozwalamy na dość duże straty azotu zawartego w tym nawozie.
Jeżeli chodzi o pogłówne nawożenie potasem łącznie z azotem, można zastosować nawóz Unika Calcium. Oprócz azotu i potasu zawiera on również łatwo rozpuszczalny i dobrze przyswajalny wapń.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
