Pochodzenie pomidora – skąd wziął się w Polsce?
Czy pochodzenie pomidora jest ważne dla osób, które chcą go uprawiać? Owszem, gdyż przekłada się to na specyficzne wymagania, jakie posiada pomidor. Poznaj jego historię i sprawdź, czy uprawiasz pomidory w odpowiedni sposób.
Pomidor, nie tylko gruntowy, należy do grupy warzyw psiankowatych. Oprócz pomidora w naszym kraju uprawia się oberżynę, paprykę i ziemniak. Pomidor i inne psiankowate są roślinami rocznymi o dość długim okresie wegetacji.
Spis treści
Skąd pochodzi pomidor?
Ze względu na pochodzenie z krajów o cieplejszym klimacie, pomidor i inne psiankowate giną, jeżeli temperatura powietrza spadnie poniżej 0ºC. Pochodzenie pomidorów sięga Ameryki Południowej i strefy podzwrotnikowej. Najprawdopodobniej pochodzą z Meksyku lub z Peru.
Do Europy pomidory dotarły w XVI wieku i na początku traktowane były jako rośliny ozdobne. Dopiero w XVIII wieku pomidor zyskał sobie popularność w Europie Południowej i Zachodniej jako roślina jadalna. Jego popularność w tamtych stronach dość szybko rosła. Do naszego kraju jako roślina jadalna pomidor dotarł dopiero w XIX wieku. Jednak większą popularność zaczął zyskiwać dopiero po pierwszej wojnie światowej.
Do Europy pomidory dotarły w XVI wieku i na początku traktowane były jako rośliny ozdobne. Zaś do Polski, jako roślina jadalna pomidor dotarł dopiero w XIX wieku. Jednak większą popularność zaczął zyskiwać dopiero po pierwszej wojnie światowej.
Pomidor – charakterystyka
System korzeniowy pomidora jest palowy, ale przez produkcję roszady rwanej, czyli przez pikowanie zostaje on zmodyfikowany. Po każdym uszkodzeniu bardzo szybko się regeneruje i rozrasta na boki.
Łodyga jest różnej długości i grubości. Ze względu na pochodzenie pomidora ma ona znaczną tendencję do wypuszczania korzeni przybyszowych. Na początku łodyga rośnie do góry. Po osiągnięciu odpowiedniej wysokości przewraca się i zaczyna się płożyć. Po wypuszczeniu pierwszego kwiatostanu i zakończeniu wzrostu pędu głównego, rośliny zaczynają wypuszczać pędy boczne z kątów liści i również na nich pojawiają się kwiatostany. W taki sposób rośliny mogą rosnąć nieskończenie.
Kwiaty układają się w grona, a ich liczba zależy od odmiany. Mogą zawierać od kilku do kilkunastu owoców. Zaś najwięcej owoców mają odmiany o drobnych owocach, zwłaszcza w typie cherry.
Odmiany typu cherry mają liczne, drobne owoce zebrane w grona.
Obecnie uprawiane odmiany gruntowe zwykle tworzą w gronie od 6 do 8 owoców. Pomidory różnią się wielkością i kształtem. W zależności od typu mogą być okrągłe lub wydłużone. Wydłużone owoce przyjmują formę śliwki, sześciokąta albo posiadają charakterystyczne przewężenie na środku.
Na rynku jest w obecnej chwili dość dużo odmian pomidorów o różnych typach owoców, ale przeznacza się je do zbioru mechanicznego.
Obecnie uprawiane odmiany gruntowe zwykle tworzą w gronie od 6 do 8 owoców. Pomidory różnią się wielkością i kształtem. W zależności od typu mogą być okrągłe lub wydłużone.
Zbiory pomidora
Obecnie również w polu uprawia się praktycznie tylko odmiany samo kończące. Bowiem najbardziej nadają się one do zbioru mechanicznego. Oczywiście w sprzyjających warunkach wzrost roślin nawet po dojrzeniu owoców może się wznowić. Niestety nie jest to korzystne, ze względu na brak możliwości zbioru, ale także na występowanie chorób grzybowych, które chętnie atakują nowe przyrosty, zwłaszcza we wrześniu (zaraza ziemniaka).
Obecnie w polu uprawia się przeważnie odmiany samo kończące, gdyż najbardziej nadają się one do zbioru mechanicznego.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
