Podział gleb – kategorie agronomiczne gleb w rolnictwie i sadownictwie

W praktyce rolniczej podział gleb wyznacza się według kategorii agronomicznych w zależności od zawartości części spławianych tj. o średnicy poniżej 0,02 mm. Jakie gleby są wskazane do uprawy roślin sadowniczych?
Każda gleba ma swoje konkretne właściwości i charakterystykę, które determinują jej przydatność uprawową. W zależności od kategorii agronomicznej gleby powinniśmy podejmować określone zabiegi uprawne. Jakie są kategorie agronomiczne gleby i czym się charakteryzują?
Spis treści
Podział gleb na kategorie agronomiczne
| Kategoria agronomiczna | Grupa granulometryczna | Zawartości części spławianych (%) |
| Gleba bardzo lekka | Piasek luźny, piasek słabo gliniasty, piasek luźny i słabo gliniasty pylasty | Do 10 |
| Gleba lekka | Piasek gliniasty, piasek gliniasty pylasty, pył zwykły | 11-20 |
| Gleba średnia | Glina lekka, glina lekka pylasta | 21-35 |
| Gleba ciężka | Glina średnia i ciężka, pył ilasty, ił, ił pylasty | Ponad 36 |
Podział gleb – gleby lekkie
Gleby lekkie i bardzo lekkie dominują w naszym kraju i są to różnego rodzaju piaski. Zazwyczaj są glebami suchymi, mają małą retencję wodną i szybko przesychają. Ponadto charakteryzują się niewielką zawartością składników pokarmowych, co wynika z małej powierzchni właściwej piasku. W glebach tych jedynie niewielkie ilości wody pochodzą z podsiąku z głębszych warstw. Zjawisko podsiąku wody jest tutaj ograniczone ze względu na zbyt dużej średnicy kapilar, a często nie występuje w ogóle. Stąd też można na nich uprawiać tylko gatunki głęboko korzeniące się lub stosować nawadnianie. Gleby lekkie zwykle nie zawierają wiele substancji organicznej, ponieważ resztki pożniwne nie są humifikowane a utleniane wskutek dobrego natlenienia. Oczywiście jedyną skuteczną metodą zwiększenia pojemności wodnej i powietrznej jest wprowadzenie do nich substancji organicznej.
Podział gleb – gleby średnie
Gleby średnie to przede wszystkim różnego rodzaju utwory gliniaste zawierające od 21 do 35% części spławialnych. Nadają się do uprawy większości roślin sadowniczych gdy wody gruntowe nie zalegają zbyt płytko. Ponadto utrzymane w dobrej kulturze gleby średnie mają strukturę gruzełkowatą, co zapewnia odpowiedni dostęp powietrza, wymianę gazową i retencję wodną. Bardzo ważne jest żeby nie dopuścić do nadmiernego zagęszczenia takich gleb. Warto pamiętać iż gleby średnie zawierają zazwyczaj wystarczającą ilość próchnicy i charakteryzują się wysoką pojemnością sorpcyjną i wodną. Gdy utrzymuje się je we właściwej kulturze to są bardzo produktywne.
Podział gleb – gleby ciężkie
Gleby ciężkie mają ograniczoną przydatność do uprawy roślin sadowniczych. Podstawowym problemem jest przede wszystkim zbyt mała porowatość i towarzyszący temu deficyt tlenu. Rośliny sadownicze z pewnością są na to bardzo wrażliwe. Po opadach gleba ciężka zatrzymuje nadmierną ilość wody i ma tendencję do zaskorupiania się, co oczywiście utrudnia wymianę gazową. Przygotowanie takiej gleby do uprawy bezsprzeczniewymaga dobrego drenażu oraz zabiegów rozluźniających strukturę np. nawożenie organiczne, uprawa wieloletnich motylkowych, orki melioracyjne. Pewnym rozwiązaniem może być uprawa na redlinach. Tego rodzaju gleby są trudne w uprawie w stanie nadmiernego uwilgotnienia, zabiegi musza być wykonane bardzo terminowo przy optymalnej wilgotności. Z kolei gdy przeschną są bardzo trudne w uprawie ponieważ ulegają scementowaniu frakcja ilastą i stawiają duży opór maszynom.










Autor przedstawił nieaktualny podział. W 2008 roku Polskie Towarzystwo Gleboznawcze opracowało nową nomenklaturę grup granulometrycznych, zmieniły się także rozmiary frakcji, m.in: nie wyróżniamy już gliny ciężkiej i średniej a gleba o uziarnieniu pyłu zwykłego jest glebą średnią, nie lekką. Pozdrawiam
Jako Autor zgadzam się z komentarzem. Nie uwzględniłem nowego podziału za co przepraszam.
Kończyłem stare szkoły gdy były inne frakcje. Dla roślin to nic nie zmienia.