Rhizosum N Plus. Bakterie azotowe w uprawie zbóż, kukurydzy i rzepaku – oszczędność nawozów mineralnych i poprawa plonowania
Nawożenie azotem jest jednym z najważniejszych zabiegów w uprawie roślin. Jednakże rosnące koszty nawozów z jednej strony i coraz to nowe przepisy związane z ochroną środowiska wymagają ograniczania stosowanych dawek azotu. Dlatego rolnicy dążą do zwiększenia efektywności wykorzystania azotu przez rośliny i ograniczenia strat tego pierwiastka. Wśród powszechnie stosowanych technik można wymienić utrzymanie odpowiedniego odczynu gleby, stosowanie optymalnych, często dzielonych dawek i terminów aplikacji nawozów. Ponadto zwiększeniu efektywności wykorzystania azotu sprzyja zbilansowane nawożenie, oparte na wcześniejszych analizach składu mineralnego gleby czy wzbogacanie gleby w związki próchniczne poprawiające jej zdolności sorpcyjne.
Spis treści
Co robią bakterie nitryfikacyjne?
W ostatnich latach do użytku weszły nawozy azotowe wzbogacone różnego rodzaju dodatki ograniczające straty azotu. A jedną z przyczyn takich strat są bakterie nitryfikacyjne, które przekształcają związki amonowe do azotynów a następnie do azotanów. Niestety powstające azotany często są wymywane z gleby przez wodę, co prowadzi do strat azotu. Ponadto w czasie procesu nitryfikacji powstaje także azot cząsteczkowy, który ucieka w powietrze i staje się niedostępny dla roślin. Ale z tym problemem radzą sobie bakterie wiążące azot z powietrza.
Jakie bakterie wiążą azot z powietrza?
Bakterie wiążące azot atmosferyczny są szeroką grupą do której należą zarówno mikroorganizmy symbiotyczne, endofityczne jak i wolnożyjące bakterie azotowe glebowe. Przykładem mikroorganizmu należącego do tej trzeciej grupy jest wiążąca azot z powietrza bakteria Azotobacter salinestris będące składnikiem aktywnym produktu Rhizosum N plus.
W przeciwieństwie do nawozów mineralnych, które z czasem są rozkładane przez mikroorganizmy glebowe, wymywane do głębszych warstw profilu glebowego lub pobierane jednorazowo przez rośliny, bakterie zawarte w Rhizosum N Plus dostarczają azot w sposób ciągły, przez cały okres wegetacji. Dzięki temu zapobiegają tzw. „głodowi azotowemu”, który szczególnie często obserwowany jest w uprawach przy długich i ciepłych jesieniach, gdy rośliny kontynuują intensywny wzrost i zapotrzebowanie na składniki odżywcze utrzymuje się na wysokim poziomie.
Rhizosum N Plus – biologiczne wsparcie upraw azotem
Rhizosum N plus zawiera bakterie azotowe, które wiążą azot cząsteczkowy z powietrza i przekształcają go do użytecznej dla roślin formy amonowej. Azotobacter salinestris po aplikacji zasiedlają nie tylko glebę, ale wnikają także do wnętrza korzeni i liści. Tam zasiedlają przestrzenie międzykomórkowe i prowadzą procesy życiowe jako endofity, które dostarczają związki amonowe bezpośrednio tam, gdzie przebiegają procesy syntezy aminokwasów i białek czyli w najbardziej aktywnych metabolicznie komórkach miękiszu.
Wydajność procesu wiązania azotu w tkankach roślin przez bakterie jest ściśle powiązana z aktywnością roślin. Spowolnienie syntezy białek przez rośliny powoduje wzrost zawartości amoniaku w sąsiedztwie komórek bakterii a to blokuje działanie enzymu nitrogenazy. Odwrócenie procesu następuje po wznowieniu syntezy białek przez rośliny. Dzięki takiemu mechanizmowi rośliny otrzymują dokładnie tyle azotu, ile mogą wykorzystać w danej chwili. Nie następuje kumulacja azotu w tkankach dzięki czemu rośliny są mniej podatne na infekcje grzybowe. Tymczasem bakterie azotowe glebowe wytwarzają amoniak, który tworzy pulę azotu do późniejszego wykorzystania przez rośliny.
Czytaj również: Zwalczanie szkodników glebowych środkiem Belem 0.8 MG
Kiedy stosować bakterie azotowe?
Pytanie Rhizosum N plus – kiedy stosować nie jest trudne. Te bakterie azotowe można stosować niemalże przez cały okres wegetacji. W przypadku wielu produktów z bakteriami najlepszym terminem do stosowania jest letnia pełnia wegetacji, kiedy temperatura i wilgotność sprzyjają rozwojowi roślin i mikroorganizmów. Przykładem upraw, która doskonale radzi sobie w takich warunkach jest kukurydza. Tymczasem w uprawach ozimych: rzepaku czy zbożach bakterie wiążące azot można by stosować jeszcze w okresie jesiennym. Wykorzystaniu bakterii w takich uprawach sprzyjają coraz dłuższe i cieplejsze okresy jesiennej wegetacji. Optymalna podaż azotu w tym okresie pozwala na dobre przygotowanie się roślin do zimowego spoczynku.
Jak poprawić efektywność nawożenia azotowego?
Artykuł zawiera lokowanie produktu i ma charakter promocyjny.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
