Dzień Ojca – święto naszych tatusiów

Dzień Ojca to święto stosunkowo „młode”. Pierwsze obchody tego święta odbyły się w 1910 roku w Stanach Zjednoczonych. Wydarzenie miało charakter lokalny a dopiero w 1972 roku Prezydent Nixon oficjalnie wprowadził je do katalogu obchodzonych świąt.

Rok 1907

Sonory Smart Dodd chcąc uczcić własnego tatę wpadła na pomysł, aby podobnie jak Dzień Matki obchodzić Dzień Ojca. Miał to być hołd dla trudu ojców opiekujących się rodziną. Sonory, będąc córką weterana wojny secesyjnej, chciała przede wszystkim uczcić własnego ojca wychowującego sześcioro dzieci po śmierci żony. Pierwsze, lokalne obchody odbyły się 19 czerwca 1910 roku w miasteczku Spokane w stanie Waszyngton. Niestety przez długie lata święto – Dzień Ojca miało charakter wyłącznie miejscowy. Data obchodów uroczystości na stałe została ustanowiona dopiero w 1972 roku. W Polsce Dzień Ojca po raz pierwszy obchodzono w 1965 roku.

Dzień Ojca w Europie

Z chwilą rozpowszechnienia się tego, jakże ważnego święta, zaczęto je obchodzić również w wielu krajach europejskich. Data obchodów jest jednak w różnych państwach inna. We Włoszech, Hiszpanii i Portugalii Dzień Ojca celebruje się 19 marca w dzień św. Józefa, na Litwie w pierwszą niedzielę czerwca a w Austrii – w drugą niedzielę czerwca. Niemcy świętują w dniu uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego, który przypada na 39. dzień po Niedzieli Wielkanocnej. U naszych zachodnich sąsiadów Dzień Ojca przeszedł pewną modyfikację i przerodził się, co ciekawe, w Dzień Mężczyzn. Skandynawowie cześć swoim ojcom oddają w drugą niedzielę listopada, Duńczycy 5 czerwca  a Turcy 3 czerwca. Nikomu nie trzeba chyba przypominać, że w Polsce życzenia naszym tatusiom składamy 23 czerwca.

„Ojcem zostać łatwo. Znacznie trudniej nim być” – E. Bunsch

Jeszcze tak niedawno ojciec pełnił w domu rolę „cara i boga”. To on decydował o tym, co się dzieje w rodzinie. On ją utrzymywał i żądał posłuszeństwa i podporządkowania. Z biegiem czasu rola ta zmieniała się powoli, ale wciąż wychowanie dzieci było obowiązkiem kobiety. Nadal panował podział na role męskie i żeńskie. Mężczyzna miał za zadanie zapewnić środki utrzymania rodzinie. Reszta obowiązków przypisana była kobiecie.

 „Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli” – George Herbert

Podnoszący się z roku na rok poziom wykształcenia społeczeństwa, w tym również mieszkańców wsi, przynosi zmiany w wychowaniu potomstwa. Dzieci nie są już traktowane jak dodatkowe „ręce do pracy w polu”. Poprawa warunków materialnych gospodarstw domowych, otwarcie się na świat, zasilenie dochodów rolniczych dotacjami unijnymi spowodowało zmiany stylu życia i sposobu podejścia do rodziny. Dziś ojciec nie jest ekonomem, lecz nauczycielem, opiekunem, doradcą. Jest również przewodnikiem przez, jakże ważne, dzieciństwo. Oczywiście rolę tę dzieli, lub powinien dzielić z małżonką, bo tak powinno wyglądać współczesne wychowanie. Trzeba też zauważyć, że wieś pod względem struktury społeczeństwa bardzo upodobniła się do miast o czym świadczą współczynniki dzietności czy urodzeń. Z drugiej strony wieś staje się coraz bardziej atrakcyjnym miejscem osiedlania się dla mieszkańców aglomeracji. Wzajemna obserwacja i wymiana doświadczeń w wychowaniu dzieci (np. na placu zabaw) niewątpliwie pozytywnie wpływa na nasze pociechy.

„ Tata – pierwszy bohater syna. Tata – pierwsza miłość córki”

Na szczęście rola ojca zmieniła się. Już nie tylko dba o zapewnienie utrzymania swojej rodzinie, ale zmienia pieluszki, kąpie swoje pociechy i towarzyszy im na placu zabaw. Ojcowie dbają o wykształcenie i wychowanie swoich potomków i towarzyszą im w każdej sytuacji ich początkowych lat życia. Dzisiejszy ojciec, to przede wszystkim przyjaciel, opiekun i towarzysz zabaw.

Wszystkiego najlepszego wszystkim Tatusiom w Dniu Ich Święta.

Aha, jeszcze jedno!

„Ojca nie można sobie wybierać… Jakie szczęście, że moja mama ma świetny gust!”