Miedź w sadzie. Właściwości pierwiastka i jego znaczenie dla uprawy roślin
Miedź jest pierwiastkiem o bardzo małej ruchliwości w glebie i w naszych warunkach geologicznych zazwyczaj go nie brakuje, za wyjątkiem gleb alkalicznych i bardzo lekkich. Niedobory tego pierwiastka spotyka się również w uprawie roślin sadowniczych.
Rośliny zaopatrują się w ten składnik w formie kationu Cu+2 oraz w postaci kompleksów z chelatami. Pobieranie miedzi zależy między innymi od zawartości substancji organicznej, która ją kompleksuje oraz wilgotności gleby odpowiedzialnej za potencjał oksydacyjno-redukcyjny oraz pH. Stosunkowo rzadko niedobory miedzi spotyka się na glebach mineralnych, ponieważ nie mają one wysokich wymagań pokarmowych w stosunku do niej. W roślinach miedź występuje najczęściej w chloroplastach. Jest ona aktywatorem enzymów biorących udział w fotosyntezie, oddychaniu, przemianach związków azotowych oraz reguluje procesy syntezy DNA i RNA.
Spis treści
Miedź i jej stosowanie w sadzie
Miedź w sadzie owocowym odpowiada m.in. za prawidłowe wybarwienie owoców
Rośliny sadownicze nie wykazują zwiększonego zapotrzebowania na miedź i praktycznie nie spotyka się jej niedoborów. Powszechnie stosowane fungicydy na bazie tego pierwiastka są dość dobrym źródłem składnika w sadach i plantacjach jagodowych. Również deficyty miedzi w glebach Polski nie są powszechne, a kwaśny odczyn większości z nich sprzyja jej dostępności.
Największe problemy występują na glebach organicznych, głównie torfowych i murszowych świeżo wziętych do uprawy. Gleby te są z jednej strony naturalnie ubogie w miedź, a z drugiej silnie absorbują ten pierwiastek. Z tego powodu należy stosować wysokie dawki nawozów miedziowych przed rozpoczęciem uprawy roślin na tych stanowiskach. Szczególną uwagę trzeba zwrócić również na odczyn. Jeżeli zachodzi konieczność wapnowania to nie wolno łączyć tego zabiegu z nawożeniem miedzią. Można to uczynić dopiero po uregulowaniu odczynu.
Miedź – ryzyko wystąpienia niedoboru
Istnieje ryzyko wystąpienia problemów z dostępnością jeżeli chodzi o miedź dla roślin również na glebach alkalicznych lub świeżo wapnowanych. Aby temu zapobiec da się stosować ten składnik w formie schelatowanej. Częste używanie fungicydów miedziowych np. w winnicach czasami prowadzi do takiego nagromadzenia miedzi w glebie, że może to być potencjalnie niebezpieczne dla roślin, ponieważ w nadmiarze jest ona fitotoksyczna.
Objawy niedoboru miedzi w sadzie
Jest możliwość, że na drzewach owocowych potencjalne niedobory nasilą się w okresie kwitnienia i owocowania. U jabłoni wierzchołkowe części pędów czasem nie posiadają aparatu asymilacyjnego a same liście są zdeformowane. Mają one ciemnozielony, wręcz niebieskawy kolor. Są również zredukowane. W miarę pogłębiania się deficytu przebarwienia brunatnieją i następuje nekroza tkanek. Najmłodsze liście są chlorotyczne i łódeczkowato się zwijają.
Na zakończenie warto podkreślić, że miedź odgrywa ważną rolę w produkcji barwników melanin, które z kolei są odpowiedzialne między innymi za wybarwienie owoców. Stąd też duże znaczenie dobrego odżywienia tym składnikiem drzew i krzewów owocowych dla jakości oraz konsumenckiej użyteczności owoców.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
