Wirus ToBRFV na pomidorach. Jak walczyć z wirusem?

Wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń w produkcji pomidorów w całej Europie. Zaś walka z nim jest trudna i złożona. Na czym polega?
Wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora (ang. Tomato Brown Rugose Fruit Virus, ToBRFV) to choroba wirusowa atakująca uprawy pomidora, która szybko rozprzestrzenia się po całym świecie. Wirus łatwo się przenosi, może dziesiątkować plony i jest trudny do zwalczenia. Z artykułu dowiesz się, jakich zasad w uprawie trzeba bezwzględnie przestrzegać, aby zminimalizować zagrożenie wirusem.
Spis treści
Jak wygląda wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora?
Wirus ToBRFV powoduje objawy na roślinach i owocach. Różne odmiany pomidora mogą wykazywać różne symptomy. Jednak najbardziej charakterystyczne objawy, to:
- mozaikowe wzory na najmłodszych liściach i owocach;
- żółte kropki i plamy na owocach;
- żółknięcie i deformacje liści oraz owoców;
- zwężone blaszki liściowe;
- brązowe, pomarszczone plamy na owocach.
Obecność i rozprzestrzenianie się wirusa w uprawie wpływa na zmniejszenie plonowania oraz dyskwalifikuje porażone owoce z handlu.
Skąd bierze się wirus ToBRFV?
Wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora bardzo łatwo się rozprzestrzenia. Z tego powodu jest wysoce zakaźny i niezwykle trudny w zwalczaniu. Źródłem wirusa ToBRFV mogą być:
- rozsada, inne rośliny, resztki roślin;
- gleba;
- woda;
- owady (wciornastki i mszyce);
- narzędzia, ręce i odzież pracowników.
Jak pozbyć się wirusa ToBRFV?
W walce z chorobami wirusowymi najważniejsza jest prewencja. W ten sposób można zminimalizować ryzyko pojawiania się wirusa i ograniczyć jego rozprzestrzenianie. Ponieważ wirus ToBRFV rozprzestrzenia się mechanicznie, największe znaczenie ma przestrzeganie higieny i zasad fitosanitarnych w obiekcie uprawowym.
Podstawowe zasady, których należy bezwzględnie przestrzegać, to:
- niezwłoczne usuwanie i niszczenie porażonych roślin;
- higiena i dezynfekcja pracowników na wszystkich etapach pracy:
- stacje higieniczne do dezynfekcji rąk i obuwia przy wejściu do szklarni;
- maty dezynfekcyjne przy wejściach do obiektu oraz bramach wjazdowych;
- częste mycie i dezynfekcja rąk, kombinezony ochronne lub czysta odzież robocza;
- regularna dezynfekcja noży i sekatorów, wózków, opryskiwaczy i całego ruchomego wyposażenia szklarni;
- dokładne mycie i dezynfekcja całej szklarni pomiędzy cyklami uprawowymi.

W profilaktyce przed wirusem ToBRFV, największe znaczenie ma przestrzeganie higieny i zasad fitosanitarnych w obiekcie uprawowym, m.in. przez montaż stacji do dezynfekcji dla pracowników.
Ważnym środkiem zapobiegawczym jest ponadto zakup materiału rozmnożeniowego wyłącznie ze sprawdzonych źródeł. Możliwa jest także uprawa odmian odpornych. Bowiem na rynku jest już coraz więcej odmian pomidora z odpornością na wirusa ToBRFV.
Zobacz również: ToFBV – nowy wirus pomidora szklarniowego
