Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych – zapobieganie

Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych jest jedną z chorób, m.in. tzw. przechowalniczych, jabłoni i grusz. Przyczynia się do pogorszenia jakości plonów oraz gnicia owoców. Chore owoce pozostawione na drzewie przekształcają się w mumie, stając się źródłem patogenu na następny sezon wegetacyjny.
Spis treści
Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych – charakterystyka
Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych powodowana jest przez grzyb Monilia fructigena, który rozwija się przy wysokich temperaturze powietrza i wilgotności. Zimuje w pędach, które w efekcie porażenia uległy zrakowaceniu oraz w owocach, właściwie ich mumiach, pozostawionych na drzewie lub opadłych. Grzyb poraża owoce, wnikając przez uszkodzenia skórki lub przetchlinki. W miejscach infekcji rozwija się zgnilizna. Z czasem pojawiają się na niej kremowej barwy sporodochia.
Infekcje brunatną zgnilizną drzew ziarnkowych
Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych często uaktywnia się w maju, w czasie kwitnienia jabłoni.
Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych często uaktywnia się w maju, w czasie kwitnienia jabłoni. M. fructigena może zakażać zarówno pąki kwiatowe, jak i młode pędy oraz owoce. Sprzyja temu duża wilgotność powietrza i ciepło. Porażone kwiaty brązowieją i zamierają, pozostając na drzewie. Patogen przerasta z porażonych kwiatów do krótkopędów, następnie do pędów. Te pokrywają się brodawki koloru żółtokremowego, po czym obumierają.
Jednak dużo częściej objawy brunatnej zgnilizny drzew ziarnkowych obserwuje się dopiero na dojrzewających owocach w sadach. Najbardziej znanym symptomem są brunatne plamy gnilne. Tworzą się one wokół uszkodzeń skórki lub przetchlinek owocu. Na plamach powstają, w koncentrycznym układzie, pylące brodawki barwy kremowej. Gnijące owoce opadają na podłoże lub mogą pozostać na gałęziach. Z czasem przekształcają się w czarne, wysuszone mumie (przerośnięte grzybnią), które mogą pozostać na jabłoni aż do kolejnego sezonu wegetacyjnego.
Profilaktyczne działania zapobiegające chorobie
Ogromne znaczenie w ochronie drzew ziarnkowych przed brunatną zgnilizną mają odpowiednie działania profilaktyczne.
Już podczas zimowego cięcia drzew owocowych, powinno się zbierać i niszczyć zmumifikowane owoce, które są miejscem przezimowania grzyba, a na wiosnę – źródłem infekcji. Podczas wegetacji należy regularnie usuwać z sadu porażone pędy i zamierające kwiaty, chore owoce oraz mumie, które są źródłem wtórnych infekcji.
W rozprzestrzenianiu brunatnej zgnilizny drzew ziarnkowych duży udział mają także owady, które uszkadzają skórkę owoców. Profilaktyka w ochronie jabłoni przed chorobą wiąże się ze zwalczaniem szkodników, m.in. owocnicy jabłkowej i owocówki jabłkóweczki. W momencie, gdy na jabłoniach zaobserwuje się pierwsze symptomy brunatnej zgnilizny drzew ziarnkowych, należy podjąć działania z zastosowaniem fungicydów.
Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych – opryskiwanie fungicydami
W sezonach wegetacyjnych, w których występują duże sumy opadów należy bezzwłocznie zwalczać brunatną zgniliznę. Metoda chemiczna polega na opryskiwaniu drzew fungicydami układowymi. Zabiegi te wykonuje się w momencie kwitnienia, gdy opadną zawiązki owoców („opad czerwcowy”), po gradobiciu powodującym uszkodzenia skórki owoców, przed zbiorem owoców. Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych, ze względu na niewielką liczbę zarejestrowanych pod tym kątem fungicydów, jest trudna do zwalczania. Jednak stosowanie w sadach jabłoniowych i gruszowych chemicznej ochrony przed parchem, ogranicza również występowanie brunatnej zgnilizny drzew ziarnkowych. W przypadku, gdy pąki kwiatowe były zainfekowane w poprzednim roku, stosuje się wówczas oprysk zapobiegawczy na początku kwitnienia.
Czytaj również:
https://www.agrofakt.pl/brunatna-zgnilizna-drzew-pestkowych-jak-z-nia-walczyc/
