Jak przechowywać pietruszkę korzeniową?
Pietruszka, w porównaniu do marchwi czy selera, jest bardziej odporna na niektóre niekorzystne czynniki. Mimo to warto wiedzieć jak przechowywać pietruszkę korzeniową, aby w żaden sposób jej nie zaszkodzić.
Mając w planach przechowywanie pietruszki, wybiera się do uprawy odmiany o wysokiej zdolności przechowalniczej. Ponadto przestrzega się właściwego terminu siewu, a w czasie wegetacji prowadzi właściwe nawożenie i nawadnianie. Nie bez znaczenia jest ochrona przed chorobami, szkodnikami i chwastami.
Spis treści
Zbiory pietruszki
Zbiór wykonuje się w czasie, kiedy pietruszka ma dobrze wyrośnięte korzenie, ale nie są one jeszcze przejrzałe, czyli nie mają gąbczastego miąższu i pustych przestrzeni. Jest to warzywo bardziej odporne na niskie temperatury niż marchew i seler korzeniowy. To z kolei pozwala na zbiór w późniejszym terminie (koniec października/początek listopada). W czasie zbioru dobrze jest bezpośrednio na polu eliminować egzemplarze chore, uszkodzone i zgniłe. Stosując zbiór mechaniczny, wysokość spadku korzeni na przyczepę lub do skrzyń paletowych powinna być jak najmniejsza.
Jak przechowywać pietruszkę?
Optymalne warunki na przechowywanie pietruszki korzeniowej to temperatura 0–1ºC i wilgotność względna powietrza 98–99%. Podobnie jak w przypadku innych warzyw, przy wyższej temperaturze (2–4ºC) należy obniżyć wilgotność względną powietrza do ok. 95%. Następuje wówczas wzrost więdnięcia, ale obniża się zagrożenie nadmiernego gnicia korzeni. Nie powinno się przechowywać pietruszki z gatunkami wydzielającymi duże ilości etylenu (np. jabłka, gruszki), ponieważ gaz ten powoduje przyspieszenie starzenia korzeni.
W rejonach o łagodnych zimach, można pietruszkę pozostawić w polu (tak jak rosła) i zebrać ją dopiero wiosną. Niektóre odmiany wytrzymują obniżenie temperatury nawet do –15ºC. Dla lepszego zabezpieczenia korzeni przed przemarznięciem, jesienią obredla się rośliny. Natomiast w razie silnych i długotrwałych mrozów zimą, szczególnie przy braku pokrywy śnieżnej należy okryć plantację agrowłókniną, słomą lub suchymi liśćmi.
Przechowywanie pietruszki metodą kopcowania
Jednym ze sposobów przechowywania pietruszki korzeniowej jest kopcowanie. Podobnie jak dla marchwi i selera korzeniowego, dla pietruszki również poleca się zagłębione, wąskie rowy (szerokości 40–50 cm i głębokości 50–60 cm). Pietruszka odznacza się się gorszą trwałością niż inne warzywa korzeniowe i dlatego dobrze jest przesypywać poszczególne warstwy korzeni wilgotnym piaskiem lub ziemią. Zabezpiecza to przed rozprzestrzenianiem się gnicia w przypadku porażenia korzeni.
Po napełnieniu kopca wykonuje się tylko okrycie jesienne (warstwa ziemi 2–5 cm) i dopiero po schłodzeniu korzeni do 1–2ºC wykonuje się okrycie zimowe (pogrubienie warstwy ziemi do 10 cm, następnie warstwa słomy 10–15 cm i warstwa ziemi ok. 20 cm). Przy silnych mrozach należy dodatkowo przykryć kopiec słomą lub liśćmi. Dobrą praktyką jest sprawdzanie temperatury w kopcu, za pomocą odpowiednich termometrów kopcowych. Podwyższenie temperatury, powyżej optymalnej, jest sygnałem świadczącym o gniciu korzeni. W takiej sytuacji należy przystąpić do rozładowania kopca.
Pietruszka w przechowalniach
W tradycyjnych przechowalniach, pietruszkę przechowuje się w skrzyniach paletowych lub w pryzmach przysypanych wilgotnym piaskiem. Efekt przechowalniczy zależy od tego, na jakim poziomie utrzymywana jest temperatura i wilgotność względna powietrza.
W komorach chłodniczych przechowuje się pietruszkę w skrzyniach paletowych. Odpowiednie ustawienie skrzyń pozwala na prawidłową cyrkulację powietrza i utrzymanie jednolitych warunków w całej komorze. Wysoką wilgotność względną powietrza można zapewnić stosując nawilżacze powietrza. Można również zabezpieczać korzenie folią polietylenową. Co więcej, niektórzy producenci pozostawiają w skrzyniach domieszkę ziemi, która również skutecznie chroni korzenie prze więdnięciem.
Czytaj również: Przechowywanie kapusty głowiastej. Jak to dobrze zrobić?
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
