Jak pobierać próbki gleby do badania?
Jesień to znakomita pora do tego, by skorzystać z możliwości zbadania gleby pod kątem zasobności w podstawowe składniki mineralne. Jak prawidłowo pobrać próbki do badań?
– Badanie gleby warto zrobić z wielu powodów – powiedziała nam Marianna Nasternak, doradca rolny z Grodziska Mazowieckiego w Mazowieckim Ośrodku Doradztwa Rolniczego. – Gdy dowiemy się, jakich składników w glebie brakuje, będziemy mogli zastosować efektywniejsze nawożenie. I, zaoszczędzimy pieniądze, kupując tylko potrzebne nawozy.
Czasem warto zbadać nawet niewielkie areały oddzielnie, np. znajdujące się w dolinkach czy na pagórkach.
Koszt zbadania próbki to kilkanaście złotych.
– Czasem warto pobrać kilka próbek – mówi pani ekspert. – Wszystko zależy od tego, czy pole jest mniej więcej jednorodne, czy też w jednym miejscu udają się tylko określone uprawy, a w innym inne. Czasem warto zbadać nawet niewielkie areały oddzielnie, np. znajdujące się w dolinkach czy na pagórkach. Rolnik sam najlepiej zna swoje pole i wie, czy gleba wszędzie jest mniej więcej taka sama, czy też się różni.
A jak najlepiej pobrać próbki do badania?
– Chodzi o to, aby materiał zebrany do próbek reprezentował całą badaną glebę – mówi Marianna Nasternak. – Trzeba więc pobrać wiele drobnych próbek, najlepiej chodząc zygzakiem po polu. Teoretycznie jedna próbka powinna reprezentować 4–5 ha ziemi.
Jak więc pobrać próbkę prawidłowo? Oto 9 kroków sugerowanych przez panią Mariannę:
- Sporządzić szkic sytuacyjny pól gospodarstwa.
- Na polach zakreślić zasięg powierzchni uprawianych roślin (oddzielnie okopowe, zboża, rzepak, łąka, pastwisko).
- Powierzchnia użytku przypadająca na próbkę ogólną, przy wyrównanej pod względem glebowym powierzchni i zbliżonym ukształtowaniu terenu, nie może przekraczać 4 ha.
- Próbkę należy przygotować oddzielnie dla każdej uprawy. Dopuszcza się pobranie jednej próbki z różnych upraw, jeśli mają podobne wymagania i historię nawozową pola.
- Próbki glebowe pobiera się z profilu glebowego z warstwy ornej z kilkunastu miejsc pola tak, aby była reprezentatywna. Zalecana głębokość pobierania wynosi od 0–20 cm na glebach ornych i 5–20 cm na łąkach i pastwiskach (z miejsc pobrania próbek usunąć 5 cm warstwę darni). W uprawach sadowniczych próbę pobiera się z 2 poziomów – z warstwy 0–20 cm i 21–40 cm (oddzielnie jako próbki).
- Na jedną próbę ogólną należy pobrać 15–20 próbek pojedynczych, całość wymieszać i przenieść ok. 0,5 kg-1 kg gleby do pudełka lub woreczka, nadając numer na próbie i na sporządzonym przez siebie planie pól.
- Próbek nie należy pobierać: na obrzeżach pola, w miejscach po stogach i kopcach oraz w zagłębieniach i ostrych wzniesieniach terenu.
- Próbki glebowe pobiera się za pomocą laski glebowej, którą wbija się pionowo w glebę i po przekręceniu wyjmuje a następnie z podłużnego zagłębienia (rowka) zeskrobuje całą zawartość do torebki. Można również pobierać je za pomocą świdra lub szpadla.
- Do stacji chemicznej najlepiej dostarczyć próbę świeżą, bezpośrednio pobraną z pola, lub, jeśli to jest możliwe, uprzednio wysuszoną w temperaturze pokojowej.
Przeczytaj również:
