Szkodniki orzecha włoskiego — atakują głównie liście
Spektrum organizmów żerujących na orzechu włoskim nie jest duże. Licznie jedynie stwierdza się szpeciele oraz mszyce. Właściwie szkodniki orzecha włoskiego nie wywołują znacznych strat w plonie w starszych sadach. Natomiast zagrożenie mogą stanowić w szkółkach.
Spis treści
Pilśniowiec orzechowy
Aceria tristriatus to roztocz z nadrodziny szpecieli. Szkodniki orzecha włoskiego tego rodzaju mają bardzo niewielkie, wydłużone ciało (ok. 0,2 mm) i są białawej barwy. Zimują w pąkach liściowych. W czasie rozwijania się liści przechodzą na dolną stronę blaszki, gdzie zaczynają żerować. Nakłuwają skórkę i aparatem gębowym kłująco-ssącym wysysają soki roślinne.
W miejscu żerowania powstaje jaśniejsza plama i charakterystyczne, wypukłe wyrośla. W obrębie deformacji, ale po dolnej stronie liści widoczne są gęsto ułożone żółtawe włoski tworzące „pilśń”. Przy dużym nasileniu cała blaszka liściowa może być pokryta żółtawymi wyroślami, deformując całkowicie liść. Osłabione liście przedwcześnie zasychają i opadają. W drugiej połowie lata samice przechodzą ponownie do nowych pąków, w których spędzają zimę. Obecnie nie ma zarejestrowanych środków do zwalczania tego szkodnika. Aby ograniczyć jego występowanie, należy usuwać porażone liście w czerwcu i lipcu.
Mszyce żerujące na orzechu włoskim
Najliczniejszą mszycą na orzechu włoskim jest zdobniczka orzechowa większa (Callaphis juglandis) oraz mszyca orzechowa mniejsza (Chromaphis juglandicola). Pierwszy z gatunków żeruje na górnej stronie liści i jest łatwo rozpoznawalny dzięki ciemnym plamom na grzbiecie (nazywana też mszycą ciemnożyłą). Jest to też gatunek o połowę większy niż mszyca orzechowa mniejsza (osiąga wielkość 3 mm). Najczęściej osobniki lokują się wzdłuż nerwu głównego liścia, z którego bezpośrednio wysysają soki.
Drugi gatunek żeruje na dolnej stronie liści oraz na ogonkach. Zabarwienie ciała mszyc jest zwykle żółtozielone. Zdobniczka orzechowa mniejsza ma o połowę mniejsze rozmiary ciała niż ww. gatunek i zajmuje tylko dolną stronę liścia.
Wysysając soki, mszyce te powodują powstawanie żółtawych plam. Jednocześnie zanieczyszczają liść znaczną ilością rosy miodowej. Nie są to jednak fitofagi, które są w stanie powodować znaczne szkody. Jeśli jednak młode orzechy czy rosnące w szkółkach zostaną silnie zasiedlone przez liczne mszyce, można je zwalczać insektycydem na bazie acetamiprydu. Przy czym konieczna jest dokładna lektura etykiety, gdyż nie wszystkie formy tej substancji dostępne na polskim rynku są zarejestrowane do stosowania w uprawach orzecha włoskiego.
Inne szkodniki orzecha włoskiego
Czasem na orzechu włoskim pojawiają się inne fitofagi, które rzadko jednak powodują szkody. Należą do nich przede wszystkim gąsienice zwójkowatych, przędziorki oraz misecznik śliwowy. Raczej nie jest konieczne ich zwalczanie. W razie liczniejszego wystąpienia gąsienic można zastosować zarejestrowany środek biologiczny oparty na Bacillus thuringensis var. aizawai.
Czytaj również:
Cena orzecha włoskiego
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
