Bakteryjna plamistość marchwi
Bakteria infekuje liście w okresie wegetacji marchwi. Aktualnie bakteryjna plamistość marchwi nie jest chorobą powszechną. Mimo to warto o niej wiedzieć jak najwięcej. Wyjaśniamy czym jest to schorzenie.
Niestety brak jest chemicznych środków w ochronie marchwi przed tą bakteriozą. Co za tym idzie istnieje zagrożenie, że bakteryjna plamistość marchwi rozwinie się w przyszłości. Dlatego też istotne jest zapobieganie głównie przez prawidłową agrotechnikę. Powinna być uwzględniona w założeniach integrowanej ochrony marchwi.
Spis treści
Bakteryjna plamistość – charakterystyka
Źródłem zakażenia jest gatunek bakterii Xanthomonas campestris pv. carotae. Bakterie mogą bytować na nasionach lub zalegać w glebie do półtora roku na resztkach roślinnych. Są fakultatywnymi saprofitami, co oznacza, że mają status pasożyta. Jednocześnie w odpowiednich warunkach mogą żyć na martwej lub rozkładającej się materii organicznej.
Patogen dynamicznie infekuje rośliny w okresach wysokiej temperatury w zakresie 25–30°C i wilgotności względnej powietrza powyżej 90%. Intensywne nawadnianie plantacji w okresach wysokich temperatur w ciągu dnia i nocy stymuluje rozwój choroby. Bakterie przenoszone są przez wodę w trakcie opadów i wiatr. Bakteryjna plamistość pojawia się na skutek wnikania patogenu do wnętrza zwilżonych powierzchniowo liści przez aparaty szparkowe i hydatody. X. campestris pv. carotae może być także przenoszony także przez owady żerujące na liściach.
Więcej informacji na temat chorób i szkodników marchwi oraz innych gatunków warzyw, jak również wskazówki dotyczące uprawy i agrotechniki warzyw, w zakładce: warzywa polowe.
Straty powodowane przez chorobę
Plamistość marchwi nie jest powszechna w Polsce. Czasem może wystąpić na plantacji na nadziemnych częściach roślin, powodując obniżenie plonu marchwi. W praktyce ciężko jest odróżnić objawy tej bakteriozy od alternariozy. Bowiem w obu przypadkach powstają podobne plamki na liściach. Dlatego też ocena szkodliwości choroby może być nieprecyzyjna.
Plamistość marchwi – jak ją rozpoznać?
Na początku choroby na zakażonych liściach pojawiają się małe, żółknące plamy, które z czasem szybko zwiększają swoją powierzchnię. W środkowej części plam tkanka stopniowo zasycha i staje się ciemnobrązowa. Plamy stają się brunatne, zasychają, a wokół nich tworzy się żółtawa obwódka. W środku plam czasem pojawia się śluz bakteryjny. Zakażone liście stopniowo zasychają, czernieją i zamierają. Nieregularne, brązowo brunatne plamy widoczne są na liściach i ogonkach liściowych. Symptomy jakie daje plamistość marchwi mogą być mylone z alternariozą naci.
Niechemiczne metody zwalczania choroby
Wobec braku fungicydów w ochronie marchwi przed mokrą zgnilizną korzeniowych pozostaje stosowanie metod zapobiegawczych. Pokrótce opierają się głównie o agrotechnikę i inne zagadnienia, które prowadzą do tego, aby plamistość marchwi zredukować bądź całkiem wyeliminować. Ponadto trzeba przestrzegać prawidłowego zmianowania roślin z uwagi na możliwość zasiedlania gleby przez bakterie, sprawcę choroby. Ważnym jest, aby unikać deszczowania upraw w czasie upałów. Bowiem nadmierna wilgotność połączona z wysoką temperaturą stwarza optymalne warunki dla rozwoju bakteryjnej plamistości.
Podsumowanie
Możemy ograniczać plamistość marchwi, wysiewając zdrowe nasiona, pozyskiwane z pewnego źródła. W Polsce nie ma środków do zaprawiania nasion przeciwko tej chorobie. Aktualnie prowadzi się badania nad zaprawianiem nasion środkami organicznymi zawierającymi grzyb Trichoderma spp. W efekcie tych zabiegów uzyskuje się lepszą kondycję roślin pochodzących z zaprawionych nasion. To natomiast pozytywnie wpływa na ograniczenie infekcji roślin marchwi przez różne patogeny w tym także Xanthomonas campestris pv. carotae.
Czytaj również: Alternarioza marchwi – objawy i zwalczanie
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
