Rak drzew owocowych i autoochrona

Rak drzew owocowych wywoływany jest przez grzyb Neonectria ditissima. Ten polifagiczny patogen poraża wiele gatunków drzew i krzewów, w tym owocowych. Występuje także w sadach jabłoniowych. Szkodliwość tej choroby może być duża, zwłaszcza na odmianach podatnych.

Rak drzew owocowych zaliczany jest do chorób występujących na wielu gatunkach roślin wieloletnich drzewiastych i krzewiastych — owocowych, parkowych, alejowych, leśnych. Objawy tej choroby występują na nadziemnych częściach roślin. Niezwalczanie raka drzew owocowych w sadach jabłoniowych powoduje śmierć drzewa.

Rak drzew owocowych — sprawca aktywny cały sezon

Duże znaczenie w przypadku wystąpienia raka drzew owocowych mają panujące warunki atmosferyczne. Na zarodnikowanie oraz wystąpienie infekcji w znacznym stopniu wpływa ciepła i wilgotna aura, zwłaszcza jesienią i zimą oraz na przedwiośniu. W sprzyjających warunkach atmosferycznych jesienią przy temperaturze 10°C i wysokiej wilgotności infekcji ulega nawet 60% śladów poliściowych. Zima i na przedwiośniu, przy dodatniej temperaturze infekowane są natomiast masowo rany po cięciu.

Rak drzew owocowych — objawy

Charakterystyczną cechą raka drzew owocowych jest zamieranie komórek drewna oraz zwiększające swoją objętość brązowienie rdzenia pędów.

Do najbardziej charakterystycznych objawów raka drzew owocowych zalicza się pęknięcia na gałęziach oraz pniach. Rak drzew owocowych jest niezwykle groźną chorobą, porażającą jabłoń. Jej obawy są różnorodne. Na różnorodność wpływa m.in. miejsce infekcji oraz przebieg procesu regeneracji zainfekowanych fragmentów. Wyróżnia się dwa rodzaje raka: otwartego i zamkniętego. Zdecydowanie częściej obserwuje się formę raka otwartą. W momencie zniszczenia miękiszu korowego grzyb dostaje się do drewna i tkanki zabliźniającej, która zaczyna się wówczas tworzyć. W jej wnętrzu rozwój grzyba odbywa się niezwykle szybko. Ostatecznie dookoła rany tworzą się wałki z tkanki zabliźniającej, które ulegają zniszczeniu, co doprowadza do stopniowego powiększania się ran i tym samym odsłaniania części drewna.

Zamknięta forma raka pojawia się w momencie, gdy po infekcji miękiszu korowego i drewna powstająca tkanka zabliźniająca doprowadza do zasklepienia rany i pokrycia tkanką korkową.

Jesienią w powstałych ranach Neonectria ditissima tworzy skupiska z drobnymi owocnikami stadium workowego grzyba. Ich barwa jest czerwonobrunatna. Charakterystyczną cechą, pozwalającą prawidłowo rozpoznać czy to rak drzew owocowych jest zamieranie komórek drewna oraz zwiększające swoją objętość brązowienie rdzenia pędów.

Profilaktyka w walce z rakiem drzew owocowych

Program ochrony roślin sadowniczych dotyczy wykonywania zabiegów fungicydami w okresie formowania koron.

Ochrona roślin przeciwko rakowi drzew owocowych polega przede wszystkim na właściwej profilaktyce. Związana jest ona z nasadzeniami niezainfekowanych roślin oraz eliminacją drzewek chorych. Z drzewa porażonego w niewielkim stopniu usuwamy chore gałęzie lub w razie konieczności — konary. Powstałe po cięciu rany smarujemy pastą ogrodniczą z dodatkiem fungicydu. Usuwanie zarażonych pędów jest bardzo ważnym zabiegiem ze względu na to, że przez wiele lat rak drzew owocowych tworzy na nich zarodniki, które z czasem będą infekowały kolejne zdrowe drzewa w sadzie. Program ochrony roślin sadowniczych dotyczy wykonywania zabiegów fungicydami w okresie formowania koron. Zaleca się również wykorzystywanie preparatów miedziowych.

Autoochrona, czyli rak drzew owocowych eliminowany przez samą roślinę

Jabłonie podczas wegetacji wytwarzają kalus, który oddziela zdrową tkankę od tkanki porażonej. W ten sposób rak jest izolowany od zdrowych tkanek przez samą roślinę. W ten sposób zapobiega ona rozprzestrzenianiu się choroby, dlatego też infekcje powstałe od kwietnia do sierpnia charakteryzują się najmniejszą szkodliwością.

Czytaj również:
Rak drzew owocowych

Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!