Konserwacja maszyn rolniczych po sezonie

Podstawowym warunkiem długiego i bezawaryjnego eksploatowania maszyn i sprzętu rolniczego jest jego właściwa obsługa, konserwacja maszyn rolniczych oraz ich przechowywanie.

Często niewielkie wydatki na zimową konserwację maszyn chronią nas przed wydaniem fortuny w konsekwencji zaniedbania.

Większość maszyn rolniczych stosowanych w produkcji roślinnej użytkowana jest w ciągu roku przez krótki okres, niekiedy tylko przez kilka lub kilkanaście dni. Jeśli chcemy by w kolejnym okresie eksploatacyjnym maszyna pracowała niezawodnie, to musimy ją na okres przechowywania odpowiednio zabezpieczyć i zakonserwować, a zauważone usterki i uszkodzenia usunąć i naprawić.

Prawidłowa konserwacja maszyn rolniczych

Podstawowym warunkiem racjonalnej konserwacji sprzętu rolniczego jest przestrzegania przez użytkownika podstawowych zasad:

• maszyny po każdorazowej pracy powinny być poddane bieżącej obsłudze, polegającej na usunięciu zanieczyszczeń,
• nie tylko po skończonym sezonie, ale i w kilkudniowych i dłuższych przerwach w użytkowaniu należy przeprowadzić bieżącą konserwację,
• konserwację posezonową należy rozpocząć zaraz po zakończeniu sezonu.

Terminowość wykonania zabiegów konserwacyjnych ma bezpośredni wpływ na stopień skorodowania maszyn, a przez to również na koszty robocizny i jakość ochrony. Na pewno nie powinniśmy tych prac pozostawić do następnego sezonu użytkowania sprzętu, gdyż może się okazać, że nie znajdziemy również wystarczająco wolnej chwili na ich wykonanie.

Na wybór zakresu konserwacji sprzętu rolniczego o okresie przechowywania wpływają następujące czynniki:

• miejsce przechowywania sprzętu (garaż, wiata, otwarta przestrzeń),
• długość okresu przechowywania sprzętu między sezonami jego pracy,
• agresywność środowiska pracy i przechowywania,
• złożoność konstrukcji maszyn.

Rolnicy nie zawsze mają czas na wykonanie kompleksowej konserwacji maszyn i urządzeń i często wykonują ją pobieżnie. Aby uzyskać właściwy efekt ochrony czasowej sprzętu rolniczego wskazane jest, by przy jej wykonywaniu zostały zrealizowane poniższe zabiegi.

Konserwacja maszyn rolniczych po intensywnym sezonie to warunek spokojnej pracy podczas następnych prac polowych

Oczyszczenie maszyn i urządzeń z wszelkich zanieczyszczeń 

Mechaniczne czyszczenie z błota, kurzu i pozostałości roślinnych można wykonać za pomocą skrobaków, szczotek drucianych oraz sprężonego powietrza. Przy wydmuchiwaniu resztek zanieczyszczeń przydatna będzie sprężarka oraz specjalny pistolet do przedmuchu.

Zewnętrzne umycie ciepłą lub zimną wodą 

Bardzo przydatne przy myciu maszyn są myjki wysokociśnieniowe. Mycie należy wykonywać strumieniem wody o parametrach:

• zimna woda – ciśnienie 3 MPa, temperatura 20^oC,
• ciepła woda – ciśnienie 3 MPa, temperatura 70-80^oC,
• mieszanina parowo-wodna – ciśnienie 3 MPa, temperatura 130^oC

Mycie specjalistyczne wykonujemy wodnym roztworem środków myjących o parametrach: ciśnienie 0,6 MPa, temperatura 80-90^oC. Elementy delikatne należy myć za pomocą pędzla.
Przy myciu pod dużym ciśnieniem należy pamiętać o tym, by nie kierować strumienia wody bezpośrednio na przewody i urządzenia elektryczne, filtry, łożyska, uszczelki, przekładnie, wlewy paliwa i oleju. Zaleca się utrzymywać odległość co najmniej 30 cm miedzy dyszą a mytą powierzchnią i kierować strumień wody pod kątem co najmniej 25o (nie kierować strumienia prostopadle). Mycie mocno zabrudzonych i zaolejonych powierzchni ułatwia bardzo ciepła woda (przy wyborze myjki wziąć to pod uwagę i zastanowić się czy nie zakupić modelu z podgrzewaczem). Właściwą praktyką przy myciu maszyn jest gromadzenie spłuczyn w odpowiednich zbiornikach. Po jakimś czasie pozostałości olejów i smarów oddzielą się od wody i można je będzie usunąć.

Uzupełnienie powłok malarskich 

Konserwacja maszyn rolniczych polega też na tym by ubytki farby należy uzupełnić, pamiętając o uprzednim oczyszczeniu miejsca z rdzy

W czasie użytkowania maszyn i narzędzi licznym uszkodzeniom ulęgają powłoki malarskie a w miejscach ubytków powstają ogniska korozji. Zauważone ubytki farby należy uzupełnić, pamiętając o uprzednim oczyszczeniu miejsca z rdzy i pozostałości starej farby oraz starannym odtłuszczeniu. Niedokładne wykonanie tych czynności zmniejsza bowiem skuteczność i trwałość nowo nałożonej warstwy ochronnej. Szczególnie wrażliwe na korozję są elementy z cienkich blach.

W okresie przechowywania i dłuższych postojów maszyn środki smarne (oleje i smary plastyczne) stanowią ochronę antykorozyjną węzłów tarcia. Dlatego po umyciu ważną czynnością jest przeprowadzenie smarowania maszyn zgodnie z instrukcją fabryczną oraz pokrycie cienką warstwą smaru (lub innego środka konserwującego) wszystkie metalowe powierzchnie, które nie są malowane (szczególnie elementy robocze maszyn). Do konserwacji nie należy używać przepracowanych i zestarzałych olejów i smarów, bowiem zawarte w nich agresywne substancje mogą powodować szybkie korodowanie metalu. Otwarte przekładnie zębate, prowadnice, mechanizmy zębatkowe smaruje się grubą warstwą smaru. Zamknięte skrzynie przekładniowe (w zależności od intensywności użytkowania) wymagają uzupełnienia lub wymiany oleju.

Demontaż i przechowywanie

Paski klinowe

Przy zdejmowaniu pasa nie używać ostrych dźwigni do jego podważania gdyż może dojść do jego zerwania lub zniszczenia

Paski klinowe myjemy w ciepłej wodzie z mydłem lub w 10% mieszaninie spirytusu glicerynowego. Można także myć w płynnym amoniaku (nie używać do mycia oleju napędowego, benzyny, terpentyny lub podobnych rozpuszczalników). Przy zdejmowaniu pasa nie używać ostrych dźwigni do jego podważania gdyż może dojść do jego zerwania lub zniszczenia. Po demontażu paski przechowujemy w pomieszczeniach chłodnych, suchych, nie narażonych na działanie promieni słonecznych, z dala od urządzeń grzewczych. Jeśli nie zdejmujemy pasów z maszyny, koniecznie należy je poluzować na napinaczu.

Łańcuchy

Szybkoobrotowe przekładnie łańcuchowe wymagają zdjęcia łańcuchów. Następnie oczyszczenia ich oraz konserwacji w rozgrzanej do temperatury 60-80oC mieszaninie składającej się ze smaru grafityzowanego, oleju wrzecionowego lub smaru stałego ŁT-43 i łoju. Tak zakonserwowany łańcuch można zwinąć w rolkę, owinąć papierem parafinowym i przechowywać z dala od źródeł ciepła. Łańcuchy w przekładniach wolnoobrotowych można zabezpieczać bez konieczności ich zdejmowania. Po oczyszczeniu szczotka i naftą konserwuje się je smarem grafityzowanym rozcieńczonym naftą lub benzyną ekstrakcyjną, nakładając smar pędzlem na ogniwa łańcucha.

Akumulatory

Obsługa akumulatorów sprowadza się do ich wymontowania, sprawdzenia poziomu elektrolitu i ewentualnego uzupełnienia wodą destylowaną do właściwego poziomu. Przechowuje się je w pomieszczeniach chłodnych, suchych, gdzie nie ma ujemnej temperatury. Aby akumulator zachował sprawność, musi być naładowany. Należy to robić przynajmniej raz na trzy miesiące. Nie ładować zamarzniętego akumulatora, bo grozi to wybuchem.

Najlepsze jest umieszczenie wszystkich maszyn w zamkniętych pomieszczeniach o utwardzonym podłożu.

Garażowanie maszyn po sezonie

Najlepszym rozwiązaniem jest przechowywanie całego parku maszynowego w garażach lub innych pomieszczeniach zamkniętych. Dobrym rozwiązaniem są również wiaty z utwardzonym podłożem, które chronią przed opadami atmosferycznymi. Zaleca się by utwardzone podłoże miało spadek umożliwiający odpływ wody. Wszystkie maszyny mające koła ogumione powinny być ustawione na podstawkach. Dodatkowo należy obniżyć ciśnienie w ogumieniu (do 70-80 % wartości roboczej). Jeśli maszyny przechowywane są na zewnątrz, ogumienie powinno być chronione przed działaniem promieni słonecznych (najprościej jest je przykryć lub założyć pokrowce). Odpowiednia konserwacja maszyn rolniczych i przechowywanie są czynnikami wpływającymi na trwałość sprzętu. Dobry stan techniczny maszyny zwiększa bowiem szansę wykonania przez rolnika określonego zabiegu w ściśle określonym terminie agrotechnicznym i pozwala na osiągnięcie lepszej jakości pracy.

Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!