Kwasy humusowe i środki poprawiające właściwości gleby
Do poprawy niektórych parametrów gleby można zastosować różne dodatki, np. kwasy humusowe lub specjalne żele zwiększające retencję wodną. Jak prawidłowo i efektywnie ich użyć?
Spis treści
Kwasy humusowe w glebie i podawane doglebowo
Proces powstawania próchnicy w glebie jest skomplikowany i długotrwały. Dopiero w ostatniej dekadzie wymyślono, jak go przyspieszyć. Obecnie można nabyć kwasy humusowe, które są wytwarzane przemysłowo różnymi metodami. Produkowane kwasy humusowe mają takie samo działanie jak ich naturalne odpowiedniki powstające w glebie. Mogą one być efektem procesu konwersji substancji organicznej (głównie celulozy z drewna) w specjalnych reaktorach lub ekstrakcji z różnych źródeł. Najczęściej pozyskuje się je z kopalin – leonardytów, będących minerałami towarzyszącymi pokładom węgla brunatnego.
Produkowane kwasy humusowe działają tak samo, jak ich naturalne odpowiedniki powstające w glebie
W procesie produkcji przeprowadza się najpierw depolimeryzację związków humusowych zawartych w leonardycie lub podobnym materiale, a następnie ekstrakcję kwasów humusowych. W kolejnym etapie produkcji kwasy humusowe i fulwowe odfiltrowuje się od innych cząstek stałych.
Ostatnim etapem jest odwodnienie koncentratu. Można je nabyć w formie płynnej (zawiesina) lub stałej.
Takie kwasy charakteryzują się bardzo wysoką aktywnością w glebie, ale są dość drogie. Ze względu na koszty stosowanie na całą powierzchnię pola może być zbyt drogie. W przypadku nowo zakładanego sadu warto je przede wszystkim stosować bezpośrednio w pobliżu sadzonych drzew np. do zaprawiania dołków lub podlać ich zawiesiną nowo posadzone drzewka. Dzięki temu polepszamy właściwości gleby bezpośrednio z zasięgu systemu korzeniowego. Takie dodatki poprawiają ukorzenianie się drzew oraz pomagają im przetrwać najtrudniejszy okres życia po przesadzaniu, łagodząc różnego rodzaju czynniki stresowe. Zwiększą retencję wody, poprawią strukturę gruzełkowatą, zwiększą dostępność składników pokarmowych, stymulują tworzenie korzeni, zwłaszcza włośnikowych. Ponadto kwasy te zwiększają aktywność mikroorganizmów.
Agrożele
Innym dodatkiem do gleby mogą być agrożele. Są to zazwyczaj wielkocząsteczkowe polimery charakteryzujące się ogromną wodochłonnością. Jeden gram suchego żelu jest w stanie zatrzymać nawet kilkaset gramów wody. Agrożele dodaje się do gleb w celu zwiększenia pojemności wodnej. Dodatkowo hydrożele wykazują dużą sorpcję kationów i działają strukturotwórczo sklejając cząsteczki gleby. Woda jest wiązana słabymi siłami przez żel, który może ulegać hydratacji i odwodnieniu dziesiątki razy. Zazwyczaj stosuje się 30–50 g żelu na m2 gleby. Ze względu na wysokie koszty, żele warto przede wszystkim zalecać do zaprawiania dołków podczas sadzenia, aplikując 25–50 g żelu na jeden dołek.
Żel należy wymieszać z glebą wybraną z dołka do sadzenia drzewka. Można również zanurzyć system korzeniowy drzewka w papce z uwodnionym żelem i wtedy posadzić drzewko. Dodatek agrożelu zapewnia zwiększenie zatrzymywania wody w glebie w zasięgu systemu korzeniowego i pozwala młodym drzewkom przetrwać najtrudniejszy okres życia bezpośrednio po posadzeniu. Trwałość agrożelu szacuje się na 3–4 lata. Po tym czasie pod wpływem mikroflory glebowej żel ulega rozkładowi i traci swoje właściwości. Zazwyczaj drzewa w tym czasie zdążą zregenerować i wykształcić system korzeniowy. Jest to jeden z najbardziej efektywnych sposobów zwiększania pojemności wodnej.
Innym rozwiązaniem są kwasy humusowe lub agrożele zastosowane w sposób pasowy na części pola, gdzie będą posadzone rzędy drzew. Po aplikacji mieszamy preparat glebogryzarką na głębokość 10-15 cm. Na glebach lżejszych głębiej, a ciężkich płycej. W ten sposób znacząco możemy obniżyć koszty zabiegu.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
