Przędziorek chmielowiec – powszechnie występujący, lecz nieznany problem w buraku cukrowym
Z roku na rok obserwujemy wzmożone nasilenie przędziorka chmielowca na plantacjach buraka cukrowego. Wpływ na to zjawisko mają bez wątpienia zmiany klimatu, które obserwujemy od dłuższego czasu. Przędziorki za swój cel wybierają rośliny osłabione brakiem wody.
Znany nam dotąd głównie szkodnik upraw sadowniczych, warzywniczych i pod osłonami, którym jest przędziorek chmielowiec, od kilku lat stanowi poważne zagrożenie na plantacjach buraka cukrowego. Jego żerowanie może obniżyć plonowanie roślin nawet do 50%, wpływając jednocześnie na obniżenie zawartości cukru w korzeniach o ponad 2%. Szkodnik charakteryzuje się wyjątkowo wysokim potencjałem rozrodczym – rozwój jednej generacji może prowadzić nawet do 100-krotnego wzrostu liczebności populacji.
Przędziorek chmielowiec – mały nieproszony gość
Przędziorek chmielowiec na liściu.
Jest to niewielki pajęczak mający cztery pary odnóży. Samce przędziorka chmielowca są nieco mniejsze od samic – osiągają długość 0,3 mm. Samice mierzą ok. 0,5 mm i ich ciało jest bardziej kuliste. Roztocza te są jasnego, żółtozielonego koloru, jedynie przez idiosome (tylną część ciała) prześwitują 2 ciemniejsze plamki. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że są one praktycznie niewidoczne gołym okiem.
Zimujące w glebie lub w ściółce zapłodnione samice, wiosną (po przekroczeniu 12°C) przechodzą na rośliny. Samice wysysają soki roślinne, a następnie składają jaja na spodniej stronie liści. Larwy wylęgają się już po kilku dniach. W optymalnych dla gatunku warunkach rozwój jednego pokolenia trwa od 2 do 3 tygodni. W naszych warunkach klimatycznych (w zależności od przebiegu pogody) rozwinąć się może nawet 8 pokoleń w ciągu roku. Przędziorek chmielowiec najlepiej rozwija się w temperaturze powyżej 25°C i niskiej wilgotności powietrza (35–55%).
Objawy żerowania przędziorka chmielowca
Pierwsze objawy możemy zaobserwować już pod koniec maja – na liściach buraka cukrowego pojawiają się niewielkie plamki, które początkowo srebrzyste z czasem stają się żółto-zielone i tworzą tzw. mozaikę. Przy silnym porażeniu dochodzi do więdnięcia i zasychania pożółkłych liści.
Objawy te często mylone są z niedoborem wody, jednak sygnałem ostrzegawczym dla nas powinno być żółknięcie i zasychanie liści od brzegów pola – są to charakterystyczne cechy żerowania przędziorka chmielowca w buraku cukrowym, które powinny wzbudzić naszą czujność.
Zwalczanie przędziorka chmielowca
Objawy żerowania przędziorka chmielowca w uprawie buraka cukrowego.
Obecnie dostępny mamy tylko jeden środek do zwalczania przędziorka chmielowca w buraku cukrowym – Ortus 05 SC oparty o substancję czynną fenpiroksymat. Środek ten działa kontaktowo i żołądkowo na szkodniki.
Ze względu na brak wnikania substancji aktywnej do rośliny bardzo ważne jest dokładne pokrycie roślin cieczą opryskową, dlatego:
- nie zmniejszaj zalecanej ilości wody (400l/ha) do przygotowania cieczy roboczej,
- zastosuj akarycyd razem z adiuwantem Slippa 0,05%,
- aplikuj przy użyciu rozpylaczy eżektorowych, dwustrumieniowych,
- stosuj podwyższone ciśnienie robocze (np. 6 barów).
Zgodnie z zaleceniami na etykiecie akarycyd Ortus 05 SC można zastosować po zaobserwowaniu szkodnika od fazy całkowitego zakrycia międzyrzędzi do końca wzrostu korzeni (BBCH 39-49).
Prezentowane informacje w zakresie środków ochrony roślin zawarte w serwisie www.agrofakt.pl nie zawierają pełnej treści etykiet-instrukcji stosowania. Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.
Artykuł zawiera lokowanie produktu i ma charakter promocyjny.
