Czernienie korzeni marchwi
Czernienie korzeni marchwi jest to choroba marchwi stosunkowo mniej znana w Polsce niż inne choroby powszechnie występujące w naszym kraju. Świadczą o tym, chociażby rozbieżności w nazwie choroby. Niektóre źródła podają ją jako czarna plamistość korzeni, inne nazywają ją — czarna zgnilizna korzeni marchwi.
Jakie straty powoduje czernienie korzeni marchwi? Jak rozpoznać objawy chorobowe? Jak sobie radzić, by nie dopuszczać do infekcji? O tym dowiesz się z artykułu.
Spis treści
Charakterystyka sprawców choroby
Choroba powodowana jest przez grzyba Thielaviopsis basicola, (synonimy: Chalara elegant, Torula basicola, Trichocladium basicola). Głównym źródłem patogenu jest gleba. Patogen wytwarza zarodniki, które są łatwo przenoszone wraz z wodą i mogą przetrwać nawet kilka miesięcy na resztkach roślin. Wilgotna gleba jest optymalna dla intensywnych infekcji, ponieważ zarodniki mogą łatwo poruszać się w wodzie. Temperatura gleby w zakresie 13–18°C jest korzystna dla patogenu. Rozwojowi sprawcy choroby sprzyjają także alkaliczne gleby gliniaste. Patogen ma szeroki zakres żywicieli, obejmujący gatunki roślin ozdobnych, rolniczych, czy nawet rośliny warzywne. Przykładowe gatunki, które są infekowane przez T. basicola to: marchew, sałata, pomidory, petunia, bratki, poinsecja, tytoń, bawełna. Infekcja roślin przebiega dynamicznie w warunkach składowania korzeni marchwi w zbyt wysokiej temperaturze i wilgotności, a także po umyciu i zapakowaniu (zwłaszcza w szczelnych opakowaniach).
Straty gospodarcze na marchwi
Choroba w ostatnich latach staje się bardziej popularna, stanowi przede wszystkim problem w przechowalnictwie marchwi. W okresie uprawy, symptomy choroby są niezauważalne.
Objawy czernienia korzeni marchwi
Początkowo na korzeniach marchwi tworzą się płaskie, jasnoszare przebarwienia pokryte delikatną grzybnią. Z biegiem czasu plamy powiększają się i stają się czarne, pylące. Czarne zmiany w korzeniach, które zaczynają się w środku korzenia, mogą również rozprzestrzeniać się dalej wzdłuż korzeni w dowolnym kierunku.
Charakterystyczne są czarne zmiany wzdłuż korzeni, szczególnie w porównaniu ze zdrowymi korzeniami. Czarne zmiany są powodowane przez zarodniki — chlamydospory. Niekiedy objawy tej choroby przypominają symptomy niedoboru składników pokarmowych, choć są procesem gnicia systemów korzeniowych roślin. Symptomy na nadziemnych częściach marchwi obejmują chlorozę dolnych liści, żółknięcie, karłowacenie lub więdnięcie rośliny.
O innych chorobach oraz szkodnikach marchwi przeczytasz w dziale: warzywa polowe.
Niechemiczne metody ograniczania choroby
Podobnie jak w przypadku innych chorób marchwi, bardzo ważne są metody zapobiegawcze i ochrona biologiczna. Najważniejsze zasady w ochronie marchwi przed tą chorobą:
- Nie należy uprawiać marchwi na polu, na którym w poprzednich latach obserwowano objawy Thielaviopsis basicola. Dotyczy to także gatunków roślin przedplonowych, będących żywicielami grzyba.
- Unikać uprawy marchwi na polach, gdzie jest tendencja do tworzenia zastoisk wodnych.
- Zwalczanie chwastów ogranicza nasilenie lub ryzyko wystąpienia choroby.
- W czasie przechowania powinno się utrzymywać właściwe parametry powietrza dla przechowywanej marchwi.
Chemiczna ochrona marchwi przed czernieniem korzeni
Aktualnie brak jest fungicydów do ochrony marchwi przed sprawcą czernienia korzeni marchwi. Przy intensywnym stosowaniu fungicydów systemicznych przeciwko innym chorobom, obserwuje się mniejszy udział korzeni z objawami czernienia korzeni marchwi.
Czytaj również: Jak się ustrzec szkodników w uprawie marchwi?
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
