Produkcja czereśni i jej prognozy na globalnych rynkach
No i co z tego…, że są prognozy jak będzie wyglądać produkcja czereśni na globalnych rynkach…? Wyspecjalizowane służby statystyczne wielu państw oraz agendy organizacji międzynarodowych dostarczają sporo informacji mogących pomóc także sadownikom w planowaniu swojej przyszłości.
We wrześniu opublikowany został raport Departamentu Rolnictwa USA wskazujący, że w ciągu najbliższej dekady najwięksi dotychczasowi gracze pozostaną w czołówce producentów czereśni, ale pozamieniają się miejscami, także co do swoich możliwości eksportowych.
Spis treści
Produkcja czereśni na świecie wciąż rośnie
Produkcja czereśni zwiększa się z roku na rok
Przed dziesięciu laty światowa produkcja czereśni sięgała około 1 mln ton i była czterokrotnie niższa od zanotowanej w sezonie 2020/21, kiedy dobiła do pułapu prawie 4 mln ton. Liderami są obecnie Turcja ze zbiorami w ostatnim sezonie wynoszącymi 914 tys. ton, Chiny (520 tys. ton) i Chile (382 tys. ton). W Unii Europejskiej zebrano tego lata 702 tys. ton. W tej pierwszej trójce obserwowany jest najbardziej dynamiczny wzrost produkcji – z roku na rok przekracza on rząd 30 tys. ton.
Tuż za Chile lokują się Stany Zjednoczone (352 tys. ton). Rosja zebrała już o prawie 100 tysięcy ton czereśni mniej niż Chile – 292 tys. ton. Uzbekistan odnotował zbiory w wysokości 241 tys. ton, Ukraina – 236 tys. ton.
Turcja i Chile w natarciu
Produkcja czereśni w Chile i Turcji stanowi coraz większą część rynku
Od kiedy w sezonie 2012/13 produkcja czereśni w Turcji przewyższyła Unię Europejską, kraj ten już nie oddał prowadzenia w tym współzawodnictwie. W samej Unii produkcja czereśni spadła o 16%. Teraz zaczynają ją doganiać Chiny. Tak się sprawy mają na tym poletku. Natomiast w spożyciu Chińczycy już prowadzą (2020/21) – 856 tys. ton przy 737 tys. ton w UE. Potwierdzają to dane o imporcie – Chiny 336 tys. ton, UE – 52 tys. ton.
Jeszcze wyraźniej klaruje się sytuacja w eksporcie. Chile wysłało w minionym sezonie 353 tys. ton czereśni (oczywiście głównie do Chin). Turcja osiągnęła 88 tys. ton, USA – 67 tys. ton. W tej konkurencji nie widać nawet tych średnio dużych producentów – Rosji, Ukrainy. Ale już sygnalizowane są wysyłki z Azerbejdżanu (30 tys. t) czy Uzbekistanu (27 tys. t).
Polska produkcja czereśni oscyluje wokół 50 tys. ton. Na poważny skok w górę raczej się nie zanosi. Oby nie tknął nas też żaden kataklizm przyrodniczy. Przyłóżmy więc sobie te 50 tysięcy ton do powyższych wskaźników produkcji, eksportu, importu u najważniejszych graczy na tym rynku.
Dużo pytań, jeszcze więcej potencjalnych odpowiedzi
No i co z tego…, że tego wszystkiego, co powyżej i wiele więcej możemy się łatwo dowiedzieć. W dodatku idzie zima, wieczory coraz dłuższe, trochę czasu na wykombinowanie jakichś scenariuszy dla polskiej czereśni, własnego
Czy polska produkcja czereśni będzie w stanie pójść w górę?
sadu czy firmy handlowej dałoby się wykroić…
Na przykład taki problem: czy Ukraina jeszcze długo będzie się uczyć produkcji czereśni? A może już tylko musi podciągnąć się w marketingu, by zagrać w pierwszej lidze eksporterów? Tak na marginesie: potrafi już sprzedawać swoje jabłka w Malezji, więc…
Albo: jak długo będzie w stanie podnosić się produkcja czereśni w Turcji? Jej eksport nie rośnie jakoś znacząco, zaś produkcja owszem. Czy rynek rosyjski wykupi te czereśnie? A w ogóle, jak Turcy organizują tę produkcję? Toż to na każdym etapie potrzeba wielu fachowców, sporo środków na inwestycje, sprawnych handlowców?
Czy też: jakie my mamy szanse wobec spadków produkcji we Francji i co Serbowie na to?
Ciekawe pytania można mnożyć, problemy roztrząsać albo też nie robić nic. Stracić kolejną zimę, obudzić się wiosną i zapłonąć słusznym gniewem na widok ukraińskich czereśni w Sandomierzu.
Obserwuj nas w Google News. Bądź na bieżąco!
