Zwalczanie chowaczy łodygowych w niskiej temperaturze
Długi okres wegetacji rzepaku ozimego, wysiewanego zwykle w końcu sierpnia i zbieranego na początku lipca następnego roku sprawia, że szkodniki mają duże możliwości rozwoju. Na ich występowanie decydujący wpływ mają warunki pogodowe. W ostatnich latach, wyższe temperatury jesienią sprawiły, że trzeba było zwalczać takie gatunki jak: śmietka kapuściana, pchełka rzepakowa, tantniś krzyżowiaczek, mszyce czy mączliki.
Wczesną wiosną, kiedy owady wychodzą z kryjówek zimowych, rzepak jest już rośliną ze znacznie rozwiniętą rozetą liści, co umożliwia szkodnikom na intensywne żerowanie. Szczególnie groźne są wówczas szkodniki łodygowe (chowacz brukwiaczek i chowacz czterozębny), a następnie szkodniki pąków (słodyszek rzepakowy) oraz szkodniki łuszczyn (chowacz podobnik, pryszczarek kapustnik). Żerowanie tych szkodników może powodować całkowite zniszczenie plantacji i utratę plonów. Aby temu przeciwdziałać można zastosować insektycyd Inazuma 130 WG.
Spis treści
Co utrudnia zwalczanie szkodników rzepaku ozimego?
Zwalczanie gatunków pojawiających się najwcześniej wiosną, sprawia plantatorom olbrzymie kłopoty. Precyzyjne zwalczanie szkodników rzepaku ozimego mocno utrudnia zmienna marcowa pogoda. Problemem są zwłaszcza niskie temperatury oraz opady deszczu. Liczne zarejestrowane insektycydy mogą wykazywać w takich warunkach obniżoną skuteczność.
Żółte naczynia są niezbędnym elementem podczas lustracji pól.
Stosowanie niewłaściwych preparatów w niesprzyjających warunkach atmosferycznych, np. przy zbyt niskiej temperaturze, zwiększa w takim przypadku koszty produkcji, nie przynosząc oczekiwanego efektu w postaci zwalczenia szkodników. Przyczyną niepowodzeń w zwalczaniu szkodników rzepaku jest też brak rzetelnej wiedzy dotyczącej rozwoju najważniejszych szkodników, wynikiem czego są problemy z ustaleniem właściwego terminu zabiegu. To czyniło dotąd zwalczanie szkodników mało efektywnym, a w konsekwencji trzeba było liczyć się z późniejszymi dużymi stratami.
Co pomoże nam zwalczyć szkodniki?
Większą niż do tej pory skuteczność w zwalczaniu szkodników rzepaku ozimego można osiągnąć przy pomocy insektycydu zarejestrowanego w tej uprawie. Mowa o preparacie Inazuma 130 WG. Środek ten zawiera dwie substancje czynne, wzajemnie się uzupełniające. To oznacza, że skuteczność w niszczeniu szkodników może być większa niż przy dotychczas stosowanych substancjach. Jedną z nich jest lambda-cyhalotryna, czyli substancja z grupy pyretroidów. Jest to związek powodujący niemal natychmiastową śmierć szkodników będących w czasie opryskiwania na plantacji.
Ważne jest stosowanie środków, które nie tylko zwalczą aktualnie żerujące szkodniki, ale i zapewnią ochronę w ciągu całego okresu nalotów.
Kluczowym uzupełnieniem w preparacie Inazuma 130 WG jest druga substancja czynna, czyli acetamipryd. Działa zarówno przy niższych (już od 5°C), jak i wyższych temperaturach. Ta substancja z kolei działa wolniej i wykazuje długotrwałe działanie, również na osobniki nalatujące po zabiegu. Preparat Inazuma 130 WG działa zatem w szerokim przedziale temperatur, a jednocześnie niezależnie od opadów atmosferycznych, gdyż wykazuje odporność na zmywanie.
Jak działać skutecznie?
Inazuma 130 WG jest insektycydem w formie granul do sporządzania zawiesiny wodnej o działaniu kontaktowym i żołądkowym. Przeznaczona jest do zwalczania szkodników gryzących i ssących. Nowoczesna i wygodna w przygotowywaniu cieczy roboczej forma użytkowa środka zwiększa również bezpieczeństwo dla osób bezpośrednio wykonujących zabieg. Na roślinie działa powierzchniowo, wgłębnie i systemicznie. W przypadku rzepaku ozimego, ale także pszenicy ozimej, zarejestrowany jest aktualnie do stosowania przez użytkowników profesjonalnych.
Zwalczanie szkodników rzepaku ozimego najlepiej przeprowadzić od początku fazy wydłużania pędu do fazy początku rozwoju pąków kwiatowych (BBCH 30-50).
Przeciw szkodnikom łodygowym w rzepaku ozimym, środek ten należy zastosować przed złożeniem jaj przez chrząszcze, zgodnie z sygnalizacją, wiosną, od fazy początku wydłużania pędu do fazy początku rozwoju pąków kwiatowych (BBCH 30-50). Zgodnie z etykietą rejestracyjną zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania wynosi od 0,16 do 0,20 kg/ha.
Środek ma także rejestrację na zwalczanie szkodników rzepaku ozimego takich jak słodyszek rzepakowy, szkodniki łuszczynowe oraz szkodniki jesienne. To sprawia, że Inazuma 130 WG, jeśli będzie stosowana na zmianę z preparatem Mospilan 20 SP, może chronić rzepak przed szkodnikami przez niemal cały okres wegetacji.
Stała obserwacja pola
Konieczny jest przy tym monitoring plantacji. Pozwala on stwierdzić obecność szkodnika, ocenić jego liczebność i określić próg szkodliwości, a tym samym termin wykonania zabiegu. Wyniki w zwalczaniu szkodników będą zatem zależeć od wielu czynników. Prawidłowe zastosowanie środka Inazuma 130 WG, zawierającego dwie substancje czynne, zgodnie z zaleceniami zawartymi na etykiecie, może pomóc plantatorom osiągnąć wyższą skuteczność.
Prezentowane informacje w zakresie środków ochrony roślin zawarte w serwisie www.agrofakt.pl nie zawierają pełnej treści etykiet-instrukcji stosowania. Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.
Artykuł zawiera lokowanie produktu i ma charakter promocyjny.
